Notres Langues Nous Trompes - Saetia

I bleed onto a page for you where diction has lost all its meaning

And secrets fall from lips like dying petals in a forgotten garden

Believing language we speak in tongues deceiving ourselves

My heart whispers in forms that twenty years of reason and cognition have

rendered useless

If only you could hear what I have seen for aeons before this zero

To see our system as a void, to believe ourselves immune--

To never feel our wings melting

We are all spirits trapped and dying

Trapped and dying

Ik kom voor je op een pagina waar de dictie al zijn betekenis heeft verloren

En geheimen vallen van de lippen als stervende bloemblaadjes in een vergeten tuin

Gelovende taal spreken we in tongen en bedriegen onszelf

Mijn hart fluistert in vormen die twintig jaar van verstand en cognitie hebben:

nutteloos gemaakt

Kon je maar horen wat ik al eeuwen voor deze nul heb gezien

Om ons systeem als een leegte te zien, om te geloven dat we immuun zijn...

Om nooit onze vleugels te voelen smelten

We zijn allemaal geesten die gevangen zitten en sterven

Gevangen en stervende