Scratching At Success - Rupert Hine

He’s scratching at success like some poor dog locked in a room

His claws are torn and sore and still no one will open up the door

The water he drank long ago and food can’t ease the roaring pain

And even as he howls, no, no, no one will bring him fame

I told you so many times, so many times, so many times, so many times my nails

are wet

You are the one I will forget

Hij krabt aan succes als een arme hond opgesloten in een kamer

Zijn klauwen zijn gescheurd en pijnlijk en nog steeds doet niemand de deur open

Het water dat hij lang geleden dronk en het eten kan de brullende pijn niet verzachten

En zelfs als hij huilt, nee, nee, niemand zal hem beroemd maken

Ik heb je zo vaak, zo vaak, zo vaak, zo vaak mijn nagels verteld

zijn nat

Jij bent degene die ik zal vergeten