Lloré - Rosana

Dame tiempo, dame ganas y amaneceré

Bajo un sol de madrugadas, descubriéndote

Te desnudarán mis manos y te arroparán mis labios

Sí, ya habré entendido que morir así

Me duele menos que vivir sin ti

Y olvidaré que cuando te perdí

Lloré (lloré), lloré

Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos cuando estás aquí

Y olvidaré que cuando te perdí

Lloré

En la esquina del olvido amaneceré

Despertando tus recuerdos, abrazándote

Me desnudarán tus manos y me arroparán tus labios

Sí, ya habré entendido que morir así

Me duele menos que vivir sin ti

Y olvidaré que cuando te perdí

Lloré (lloré), lloré

Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos cuando estás aquí

Y olvidaré que cuando te perdí

Lloré, lloré

Bajo un sol de madrugadas, añorándote

Lloré, lloré

Dame tiempo, dame ganas abrazándome

Sí, ya habré entendido que morir así

Me duele menos que vivir sin ti

Y olvidaré que cuando te perdí

Lloré (lloré), lloré

Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos cuando estás aquí

Y olvidaré que cuando te perdí

Lloré, lloré, lloré

(Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos que vivir sin ti)

Dame tiempo, dame ganas abrazándome

(Sí) Sí, (habré entendido que morir así)

Me duele menos cuando estás aquí

(Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos que vivir sin ti)

(Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos cuando estás aquí)

(Sí) Sí, (habré entendido que morir así

Me duele menos que vivir sin ti)

(Sí, habré entendido que morir así

Me duele menos cuando estás aquí)

Geef me tijd, geef me verlangen en ik zal wakker worden

Onder een vroege ochtendzon, jou ontdekken

Mijn handen zullen je uitkleden en mijn lippen zullen je bedekken

Ja, dat zal ik al begrepen hebben om zo te sterven

Het doet me minder pijn dan zonder jou te leven

En dat zal ik vergeten toen ik je verloor

Ik huilde (ik huilde), ik huilde

Ja, ik zal begrepen hebben dat zo doodgaan

Het doet minder pijn als je hier bent

En dat zal ik vergeten toen ik je verloor

Ik huilde

In de hoek van de vergetelheid zal ik wakker worden

Je herinneringen wakker maken, je vasthouden

Je handen zullen me uitkleden en je lippen zullen me omhullen

Ja, dat zal ik al begrepen hebben om zo te sterven

Het doet me minder pijn dan zonder jou te leven

En dat zal ik vergeten toen ik je verloor

Ik huilde (ik huilde), ik huilde

Ja, ik zal begrepen hebben dat zo doodgaan

Het doet minder pijn als je hier bent

En dat zal ik vergeten toen ik je verloor

Ik huilde, ik huilde

Onder een vroege ochtendzon, verlangend naar jou

Ik huilde, ik huilde

Geef me de tijd, zorg ervoor dat ik me wil knuffelen

Ja, dat zal ik al begrepen hebben om zo te sterven

Het doet me minder pijn dan zonder jou te leven

En dat zal ik vergeten toen ik je verloor

Ik huilde (ik huilde), ik huilde

Ja, ik zal begrepen hebben dat zo doodgaan

Het doet minder pijn als je hier bent

En dat zal ik vergeten toen ik je verloor

Ik huilde, ik huilde, ik huilde

(Ja, ik zal hebben begrepen dat zo sterven)

Het doet me minder pijn dan leven zonder jou)

Geef me de tijd, zorg ervoor dat ik me wil knuffelen

(Ja) Ja, (ik zal begrepen hebben dat zo sterven)

Het doet minder pijn als je hier bent

(Ja, ik zal hebben begrepen dat zo sterven)

Het doet me minder pijn dan leven zonder jou)

(Ja, ik zal hebben begrepen dat zo sterven)

Het doet minder pijn als je hier bent)

(Ja) Ja, (ik zal begrepen hebben dat zo sterven)

Het doet me minder pijn dan leven zonder jou)

(Ja, ik zal hebben begrepen dat zo sterven)

Het doet minder pijn als je hier bent)