Моя Москва - Roma Kenga

Пыльные перекрестки ночью зажгут огни,

В этих неоновых дворцах тает Вечность.

Может набрать твой номер.

Может, ещё не спишь, —

И потечем по проводам в бесконечность.

Припев:

В первый раз, не удержать;

Во второй, ещё сложно сказать.

За тобой следят тысячи глаз,

И моя Москва спорит о нас.

Но мы так далеко…

Я расшифрую знаки и по твоим следам,

Мимо сомнений и чужих недочетов.

И не бывать разлуке, и не сходить с ума;

И не считать пустые дни в переходах.

Припев:

В первый раз, не удержать;

Во второй, ещё сложно сказать.

За тобой следят тысячи глаз,

И моя Москва спорит о нас.

Но мы так далеко…

Мне всё равно, мне наплевать

Куда нас несёт лето.

Дальше слов, выше звёзд,

Больше чем любовь и ярче чем солнце!

Солнце…

В первый раз, не удержать;

Во второй, ещё сложно сказать.

За тобой следят тысячи глаз,

И моя Москва спорит о нас.

В первый раз, не удержать;

Во второй, ещё сложно сказать.

За тобой следят тысячи глаз,

И моя Москва спорит о нас.

Но мы так далеко…

Но мы так далеко…

Но мы так далеко…

Stoffige kruispunten zullen 's nachts de lichten verlichten,

De eeuwigheid smelt in deze neonpaleizen.

Kan uw nummer bellen.

Je slaapt misschien nog niet,

En we zullen langs de draden naar het oneindige stromen.

Refrein:

Voor de eerste keer, houd je niet in;

Ten tweede is het moeilijk te zeggen.

Duizenden ogen kijken naar je

En mijn Moskou maakt ruzie over ons.

Maar we zijn zo ver...

Ik zal de tekens ontcijferen en in uw voetsporen treden,

Twijfels uit het verleden en tekortkomingen van anderen.

En niet om gescheiden te zijn, en niet om gek te worden;

En reken geen lege dagen mee in overgangen.

Refrein:

Voor de eerste keer, houd je niet in;

Ten tweede is het moeilijk te zeggen.

Duizenden ogen kijken naar je

En mijn Moskou maakt ruzie over ons.

Maar we zijn zo ver...

Het kan me niet schelen, het kan me niet schelen

Waar brengt de zomer ons naartoe?

Voorbij woorden, voorbij de sterren

Meer dan liefde en helderder dan de zon!

De zon…

Voor de eerste keer, houd je niet in;

Ten tweede is het moeilijk te zeggen.

Duizenden ogen kijken naar je

En mijn Moskou maakt ruzie over ons.

Voor de eerste keer, houd je niet in;

Ten tweede is het moeilijk te zeggen.

Duizenden ogen kijken naar je

En mijn Moskou maakt ruzie over ons.

Maar we zijn zo ver...

Maar we zijn zo ver...

Maar we zijn zo ver...