Poésie du Uzi - Rohff

Bas les couilles de marquer l’histoire

On a la nôtre on est tous des livres

Personne ne revis ta vie quand l’ange de la mort délivre ton âme

On se cherche entre le bien et le mal

Entre l’ancien monde qui nous manque et le nouvel ordre mondial

Entre un cœur sensible à l’amour vénal

Un himam récite pour éteindre mes flammes flammes flammes

La violence me perd quand la colère me gagne gagne gagne

Dominez son ego c’est transcender son calme calme (calma)

Trop de-spi je n’ai pas eu besoin de taper dans la came came

Je préfère des doua qu’un hommage de mes fans si je cane cane

La vie peut me tordre en mille je reprend toujours ma forme initiale

Jamais froid au dos ni aux yeux, je baigne dans vérité glacial

Ils ont créé un monstre social en voulant me faire du sale

Tu faibli, dans le déni je résiste au choc

Renforce le mental

C’est plus que de la musique

Poto on n’est pas des produits

Je dois rééduquer mon âme le sheitan nous a trop séduit

C’est tout un art de réussir sans être instruit

Construire une relation avec un cœur détruit pour être heureux

J’suis bien dans ma peau même quand je pleure de l’intérieur

De l’intérieur comme un puits, c’est malheureux

Tempête de sable m’empêchera pas d’ouvrir les yeux

Poésie du uzi pour ta petite vie basique

Donner sans retour, vivre sans amour, sont mes premiers classiques

Je les ai refais comme chirurgie plastique

Loyauté en musique, rare comme un souvenir d’amnésique

J’ai un pied sur la lune, l’autre sur une meuf

Plus moche est l'épreuve plus j’en ferai un chef-d'œuvre (punchline)

Caractère nucléaire à en faire taire un keuf

Coup de pression, coup de poker

Que des regards rempli de bluff

L' être humain me répugne, j’en ai aiguisé ma plume

Sentiments calcinés, jour et nuit mon cœur brûle

Famille désertique (personne), je reproduis des thunes

Banlieue chaotique, dans le néant j’fais la une

Comme Zaho j'écris entre marteau et l’enclume

Suis ma voix comme un train dans la brume quand tu fume

Je pleure de l’intérieur comme un puits et j’assume

La lumière est mon ombre, la douleur ma fortune

C’est plus que de la musique

Poto on n’est pas des produits

Je dois rééduquer mon âme le sheitan nous a trop séduit

C’est tout un art de réussir sans être instruit

Construire une relation avec un cœur détruit pour être heureux

J’suis bien dans ma peau même quand je pleure de l’intérieur

De l’intérieur comme un puits, c’est malheureux

Tempête de sable m’empêchera pas d’ouvrir les yeux

Geef de ballen op om geschiedenis te schrijven

We hebben de onze, we zijn allemaal boeken

Niemand herleeft je leven wanneer de engel des doods je ziel verlost

We zoeken elkaar tussen goed en kwaad

Tussen de oude wereld die we missen en de nieuwe wereldorde

Tussen een hart dat gevoelig is voor omkoopbare liefde

Een himam reciteert om mijn vlammen te doven vlammen vlammen

Geweld verliest mij wanneer woede mij wint wint wint

Zijn ego domineren is zijn kalme kalmte overstijgen (calma)

Te veel spinnaker ik hoefde de cam cam niet te raken

Ik geef de voorkeur aan dua dan een eerbetoon van mijn fans als ik wandelstok

Het leven kan me duizend keer draaien Ik ga altijd terug naar mijn oorspronkelijke vorm

Nooit koud in de rug of in de ogen, ik baad in ijzige waarheid

Ze creëerden een sociaal monster dat me vuil probeerde te maken

Je hapert, in ontkenning weersta ik de schok

Versterk de geest

Het is meer dan muziek

Poto we zijn geen producten

Ik moet mijn ziel opnieuw opvoeden, de sheitan heeft ons te veel verleid

Het is een kunst om ongeschoold te slagen

Bouw een relatie op met een gebroken hart om gelukkig te zijn

Ik voel me goed over mezelf, zelfs als ik van binnen huil

Van binnen als een put, het is jammer

Zandstorm weerhoudt me er niet van mijn ogen te openen

Uzi-poëzie voor je kleine basisleven

Geven zonder teruggave, leven zonder liefde, zijn mijn eerste klassiekers

Ik heb ze laten doen als plastische chirurgie

Loyaliteit in muziek, zeldzaam als herinnering aan geheugenverlies

Ik heb een voet op de maan, de andere op een bitch

Hoe lelijker de test, hoe meer ik er een meesterwerk van zal maken (punchline)

Nucleair personage om een ​​agent het zwijgen op te leggen

Drukslag, pookslag

Ziet er alleen maar vol bluf uit

De mens weerzinwekkend voor mij, ik scherpte mijn pen

Verkoolde gevoelens, dag en nacht brandt mijn hart

Woestijnfamilie (niemand), ik fok geld

Chaotische buitenwijk, in het niets haal ik de krantenkoppen

Net als Zaho schrijf ik tussen een rots en een harde plek

Volg mijn stem als een trein in de mist als je rookt

Ik huil van binnen als een put en ik neem aan

Licht is mijn schaduw, pijn mijn fortuin

Het is meer dan muziek

Poto we zijn geen producten

Ik moet mijn ziel opnieuw opvoeden, de sheitan heeft ons te veel verleid

Het is een kunst om ongeschoold te slagen

Bouw een relatie op met een gebroken hart om gelukkig te zijn

Ik voel me goed over mezelf, zelfs als ik van binnen huil

Van binnen als een put, het is jammer

Zandstorm weerhoudt me er niet van mijn ogen te openen