Miroir, Miroir - Rohff

Hé miroir, dans le rap, c’est qui qui déchire ça?

Des fois je me pose des questions

Miroir, miroir, ne me cache rien, dis-moi tout

Moi je m’attends à tout, montre-moi tout

Mes défauts mes atouts, ici comme partout

Moi je sais peut être pas tout mais je crois en Dieu avant tout

Je sais que la curiosité est un vilain défaut

J’aimerai entrer dans ta peau

Emprunter tes yeux, m’observer un peu

Pour voir ce que tu vois quand tu me croises

Toi qui me côtoies ou qui me toises

Toi qui es au même titre que moi sur cette Terre

Une force d’attraction aussi puissante que l’argent

L’envie d'élucider le mystère, déshabiller le regard des gens

Qui de nos jours insignifiants se masquent de larmes, de joies théâtrales

Pour ça on libère notre amour que dans le cercle familial

En France comme partout dans le monde

L’Homme est ainsi fait et on s’y fait à la longue

Je capte les ondes bonnes ou mauvaises au coup d'œil

Si tu la joues froid, couvre-toi, il fait moins cinq à l’accueil

Je m’adapte même si des fois ça m'écœure

Pour ceux qui prennent un malin plaisir, à mettre leurs défauts en valeur

J’aimerais visiter ton subconscient, m’entendre dans tes oreilles

M’imprégner de ta conscience juste pour voir si ça sonne pareil

Miroir, miroir, ne me cache rien, dis-moi tout

Moi je m’attends à tout, montre-moi tout

Nos défauts, nos atouts, ici comme partout

Moi j’sais peut-être pas tout

Mais je crois en Dieu avant tout

J’aimerais comprendre la jalousie puisque à chaque chose, une raison

Je me pose des questions qui n’aboutissent qu'à des suppositions

Est-ce les faibles d’esprits qui s’abrutissent de fausses opinions?

Par manque de personnalité, un jaloux est touché par ma vie… oh, et puis non

C’est comme pour le SIDA, pour ça y a pas d’antidote

On se contente de ce dont la nature nous dote

Miroir, montre-moi ces gens qui cassent du sucre sur notre dos

J’aimerais les surprendre en live pour qu’ils ressentent en eux ces défauts

On leur doit pas de compte, ils se rendent pas compte, c’est des fous

Fais-moi apparaître ces gens qui se disent vrais alors que c’est des faux

Je me méfie des gens, ne négligeant rien, intransigeant

C’est comme la hagra, ça paie mal d'être til-gen

C’est bien d'être sympa, mais cela profite aux gens qui ne le sont pas

Les races maudites d’hypocrites, aux sourires que je ne sens pas

Commettent des lapsus révélateurs

Je suis un peu parano, paro face aux compliments flatteurs

Hé miroir, miroir mais qui dois-je éviter?

Hein miroir, mais qui dois-je inviter?

Et quand ils nous arrivent un truc bien, est ce qu’on ne l’a pas mérité

Donne-moi la clé du tiroir de la vérité

Éclaire-moi les fonctions de ces facteurs, pulsions, rires, pleurs

Le cœur qu’abrite l’amour, la haine, la rancœur

Les sentiments autant sur le plan relationnel qu’intimement

Si on pouvait les contrôler, on aimerait qui on veut, ça serait de la bombe,

non?

On anticiperait sur la douleur en étant précurseur

Miroir montre-moi le lieu où se trouve mon âme sœur

Ça peut paraître fou, j’aimerais saisir l’essence du désir

Du regard au toucher qui t’amène au plaisir

Je trouve ça intriguant le fait de convoiter

Miroir, dis-moi la vérité, ne me fais pas miroiter

J’aimerai faire disparaître la pauvreté, la supériorité

Tous au juste milieu, on aurait plus à s’affronter

Miroir, miroir, au risque que tu te brises

J’aimerai anéantir le pouvoir et la méprise

En reflet incarne le visage du vice

Image, le précieux regard qu’une mère porte à son fils

Miroir, miroir, ne me cache rien, dis-moi tout

Moi je m’attends à tout, montre-moi tout

Nos défauts, nos atouts, ici comme partout

Moi j’sais peut-être pas tout

Mais je crois en Dieu avant tout

Hé spiegel, wie in rap ript dit?

Soms vraag ik me af

Spiegel, spiegel, verberg niets voor me, vertel me alles

Ik verwacht alles, laat me alles zien

Mijn fouten, mijn sterke punten, hier zoals overal

Ik weet misschien niet alles, maar ik geloof bovenal in God

Ik weet dat nieuwsgierigheid een slechte zaak is

Ik wil graag in je huid stappen

Leen je ogen, kijk een beetje naar me

Om te zien wat je ziet als je me ontmoet

Jij die met me omgaat of naar me staart

Jij die gelijk bent aan mij op deze aarde

Een aantrekkingskracht zo krachtig als geld

Het verlangen om het mysterie op te helderen, de blik van mensen uit te kleden

Die in onze onbeduidende dagen gemaskeerd zijn met tranen, met theatrale geneugten?

Daarvoor geven we onze liefde alleen vrij in de familiekring

In Frankrijk zoals overal ter wereld

De mens is zo gemaakt en op de lange termijn wennen we eraan

Ik pik in één oogopslag goede of slechte vibes op

Als je het koud speelt, bedek je, het is min vijf bij de receptie

Ik pas me aan, ook al maakt het me soms misselijk

Voor degenen die er plezier in hebben om met hun gebreken te pronken

Ik zou graag je onderbewustzijn bezoeken, mezelf in je oren horen

Geniet van je geweten om te zien of het hetzelfde klinkt

Spiegel, spiegel, verberg niets voor me, vertel me alles

Ik verwacht alles, laat me alles zien

Onze fouten, onze sterke punten, hier zoals overal

Ik weet misschien niet alles

Maar ik geloof eerst in God

Ik zou jaloezie graag willen begrijpen, want voor alles een reden

Ik stel mezelf vragen die alleen maar tot gissingen leiden

Zijn het de zwakzinnigen die stom worden met valse meningen?

Bij gebrek aan persoonlijkheid wordt een jaloerse geraakt door mijn leven... oh, en dan niet

Het is net als aids, daarvoor is er geen tegengif

We zijn tevreden met wat de natuur ons geeft

Spiegel, laat me die mensen zien die suiker op onze rug breken

Ik zou ze graag live willen verrassen zodat ze deze gebreken in zich voelen

We zijn ze geen rekening schuldig, ze beseffen het niet, ze zijn gek

Laat me die mensen zien die zeggen dat ze echt zijn als ze nep zijn

Ik wantrouw mensen, negeer niets, compromisloos

Het is net als hagra, het loont slecht om til-gen te zijn

Het is goed om aardig te zijn, maar het komt ten goede aan mensen die dat niet zijn

Vervloekte hypocrieten, met een glimlach die ik niet voel

Maak onthullende slips

Ik ben een beetje paranoïde, paro over vleiende complimenten

Hé spiegel, spiegel maar wie moet ik mijden?

Hé spiegel, maar wie moet ik uitnodigen?

En als ons iets goeds overkomt, hebben we dat dan niet verdiend?

Geef me de sleutel van de lade van de waarheid

Verlicht mij de functies van deze factoren, driften, lachen, huilen

Het hart dat liefde, haat, wrok herbergt

Gevoelens zowel relationeel als intiem

Als we ze zouden kunnen beheersen, zouden we willen wie we willen, het zou de bom zijn,

Neen?

We zouden anticiperen op de pijn door een voorloper te zijn

Spiegel laat me zien waar mijn zielsverwant is

Het klinkt misschien gek, ik wil graag de essentie van verlangen vastleggen

Van de look tot de aanraking die je plezier geeft

Ik vind het intrigerend om te begeren

Spiegel, vertel me de waarheid, laat me niet spiegelen

Ik wil armoede, superioriteit uitroeien

Alles in het midden, we zouden niet meer hoeven te vechten

Spiegel, spiegel, je loopt het risico kapot te gaan

Ik zou de macht en de minachting willen vernietigen

Weerspiegeld belichaamt het gezicht van ondeugd

Beeld, de kostbare blik die een moeder aan haar zoon geeft

Spiegel, spiegel, verberg niets voor me, vertel me alles

Ik verwacht alles, laat me alles zien

Onze fouten, onze sterke punten, hier zoals overal

Ik weet misschien niet alles

Maar ik geloof eerst in God