Take Me Home - Roger Daltrey

Forty days of living hell

Force nine gale, broken sail

What a story I could tell

Forty days of ocean roar

Now two nights to kill on shore

Stars fall, girls call, take me home

Walking through this empty town

Cuts me up and brings me down

I’m shipwrecked on my own

Passing cars striptease bars

And I’m drinking all alone

Lost dreams, gull screams, take me home

But this machine inside my head

Remembers every word she said

But this machine inside my head

Is telling me this dream is dead

And leaves me drifting high and dry

Read light beauty calls me in

Smoky haze, shifty gaze

And the dead night smells of gin

As rage and emptiness collide

Just feel a burning deep inside

Waves growl, winds howl, take me home

Someone please now rescue me

From the chains of the sea

I’m drifting endlessly

Someone please set me free

I’m sinking helplessly

Veertig dagen van een levende hel

Windkracht negen, zeil gebroken

Wat een verhaal zou ik kunnen vertellen

Veertig dagen oceaangeruis

Nu twee nachten om te doden aan de wal

Sterren vallen, meisjes bellen, breng me naar huis

Wandelen door deze lege stad

Snijdt me omhoog en haalt me ​​naar beneden

Ik heb in mijn eentje schipbreuk geleden

Passerende auto's striptease bars

En ik drink helemaal alleen

Verloren dromen, meeuw schreeuwt, breng me naar huis

Maar deze machine in mijn hoofd

Onthoudt elk woord dat ze zei

Maar deze machine in mijn hoofd

Vertelt me ​​dat deze droom dood is?

En laat me hoog en droog zweven

Lees licht schoonheid roept me binnen

Rokerige waas, schimmige blik

En de dode nacht ruikt naar gin

Terwijl woede en leegte samenkomen

Voel je gewoon diep van binnen branden

Golven grommen, wind huilen, breng me naar huis

Iemand, alsjeblieft, red me nu

Van de ketenen van de zee

Ik zweef eindeloos

Laat iemand me alsjeblieft vrij

Ik zak hulpeloos weg