Noite de estrelas (Ao vivo) - Roberto Mendes, Maria Bethânia

Arde na terra a solidão da lua

Iluminando meu olhar perdido

Entre campinas, abismos e chapadas

Meus olhos queimam a última lembrança

Como fogueira em noite de estrelas

Me deito só

Com vista para o mundo

Calando fundo meus sonhos

Minhas queixas

Mas alço vôo em busca de teus passos

Piso descalço na terra do teu corpo

Suave passo, suave gosto

Cheiro de mato

Meu braço laço, te lanço em segredo

Vem ser meu canto, meu verso

Meu soneto

Vem ser poema no árido deserto

Serei oásis, silêncio, festejo

Serei sertão nas horas de aconchego

De eenzaamheid van de maan brandt op de aarde

Het verlichten van mijn verloren blik

Tussen weiden, afgronden en plateaus

Mijn ogen verbranden de laatste herinnering

Als een vreugdevuur in de nacht van sterren

ik ga alleen liggen

Met uitzicht op de wereld

Mijn dromen verdiepen

mijn klachten

Maar ik vlucht op zoek naar je stappen

Blote voeten in het land van je lichaam

Soepele stap, zachte smaak

wilde geur

Mijn lasso-arm, ik werp je in het geheim

Kom, wees mijn lied, mijn vers

mijn sonnet

Kom, wees een gedicht in de dorre woestijn

Ik zal een oase zijn, stilte, feest

Ik zal sertão zijn in de uren van gezelligheid