A Mais Bonita - Maria Bethânia

Não, solidão, hoje não

Quero me retocar

Nesse salão de tristeza

Onde as outras penteiam mágoas

Deixo que as águas invadam meu rosto

Gosto de me ver chorar

Finjo que estão me vendo

Eu preciso me mostrar

Bonita…

Pra que os olhos do meu bem

Não olhem mais ninguém

Quando eu me revelar

Da forma mais bonita…

Pra saber como levar

Todos os desejos que ele tem

Ao me ver passar

Bonita…

Hoje eu arrasei na casa de espelhos

Espalho os meus rostos

E finjo que finjo que finjo

Que não sei

Nee, eenzaamheid, niet vandaag

Ik wil bijwerken

In deze zaal van verdriet

Waar de anderen hun verdriet kammen

Ik liet het water mijn gezicht binnendringen

Ik zie mezelf graag huilen

Ik doe alsof ze me zien

Ik moet mezelf laten zien

Zeer…

Zodat de ogen van mijn goed

kijk niet naar iemand anders

Wanneer ik mezelf onthul

Op de mooiste manier…

Om te weten hoe te nemen

Alle wensen die hij heeft

Als je me voorbij ziet komen

Zeer…

Vandaag wiegde ik het huis van spiegels

Ik spreid mijn gezichten

En ik doe alsof ik doe alsof ik doe alsof

dat weet ik niet