Vem prá mim - Roberta Miranda

Vem pra mim

Estou te precisando

No momento

Não tente se esquivar

Não negue agora

Não tente disfarçar

Teus sentimentos

Meu amor

Esqueça as brigas

Pense nos momentos

Que eu me dei

Te amei

Ah!

não aguento

Ficar aqui sozinha

Não consigo

Já passou da meia-noite

E a noite

Vem chorando meu lamento

Mas tento

Entender o que aconteceu

Se o erro foi só meu

«Tô» com raiva com ciúme

São seis horas da manhã

É dia

Hoje o sol já despontou

Pra vida

O poeta adormeceu

Já não há mais poesia

Nem rimou você e eu

Kom naar me toe

ik heb je nodig

Toen

Probeer niet te ontwijken

ontken het nu niet

probeer niet te vermommen

jouw gevoelens

Mijn liefde

Vergeet de gevechten

denk aan de momenten

Dat ik mezelf gaf

ik hield van je

Oh!

ik kan niet uitstaan

blijf hier alleen

ik ben niet in staat

Het is na middernacht

En 's nachts

Kom huilen mijn spijt

Maar ik probeer

Begrijp wat er is gebeurd

Als de fout alleen van mij was

«Ik ben» boos van jaloezie

Het is zes uur in de ochtend

Het is dag

Vandaag is de zon al opgekomen

Voor het leven

De dichter viel in slaap

er is geen poëzie meer

Het rijmde niet eens jij en ik