Velhos tempos - Roberta Miranda

Quem já nem se lembra dos grandes boleros, perfídia

Cravos na lapela, meia luz

E o papo sussurrando assim:

Te amo, te quero

As mulheres de batom rosa-choque

Homens decididos

O romance começava

E o perfume que ela usava jasmim

O solo de pistão, gogó e violino

Eu cada vez sentindo teu coração em mim

Amor dos velhos tempos

Relíquias do passado

Me deu tanta saudade

Do bem que dorme em mim

Hoje tantos anos se passaram

Somente este amor ficou

Hoje eu caminho lado a lado

Com a tristeza com a dor

Quanto mais eu olho me convenço

São recordações

Velhos tempos

Loucos pensamentos grita: coração

Wie herinnert zich de grote bolero's niet eens meer, perfidy

Anjers in de revers, half licht

En het gebabbel fluistert zo:

Ik hou van je ik wil je

De vrouwen in felroze lippenstift

vastberaden mannen

De romantiek begon

En het parfum dat ze jasmijn gebruikte

De zuiger, gogó en viool solo

Ik voel elke keer je hart in mij

oude liefde

Overblijfselen uit het verleden

Heb me zo gemist

Goed dat slaapt in mij

Vandaag zijn er zoveel jaren verstreken

Alleen deze liefde bleef

Vandaag loop ik zij aan zij

Met verdriet met pijn

Hoe meer ik kijk, ik ben ervan overtuigd

zijn herinneringen

Vroeger

Gekke gedachten schreeuwen: hart