Fantasmas - Roberta Miranda

Se é lua cheia, você bate em minha porta

Se é noite escura, você vem me procurar

Se é primavera, você chega no perfume

Que cada flor se desabrocha pra exalar

Se é meio-dia, você senta a minha mesa

Se fecho os olhos, entra na minha cabeça

Quando eu não choro, você entra no meu peito

E me machuca pra que eu não te esqueça

Fantasma dos meus sonhos

Fantasma dos meus medos

Fantasma que não quer o meu carinho

Fantasma que eu amo

Fantasma que eu quero

Fantasma que não sai do meu caminho

Não quero sonhos, eu te quero e carne e osso

Quero beijos no pescoço

Pele, corpo e sedução

É tanto amor que se transforma e me sufoca

Tá nos olhos, tá na boca

Dentro do meu coração

Als het volle maan is, klop je op mijn deur

Als het een donkere nacht is, kom je me zoeken

Als het lente is, kom je aan bij het parfum

Dat elke bloem bloeit om uit te ademen

Als het middag is, zit je aan mijn tafel

Als ik mijn ogen sluit, komt het in mijn hoofd

Als ik niet huil, kom je in mijn borst

En het doet me pijn, dus ik vergeet je niet

geest van mijn dromen

geest van mijn angsten

Geest die mijn genegenheid niet wil

Geest waar ik van hou

Geest die ik wil

Geest die me niet uit de weg gaat

Ik wil geen dromen, ik wil jou en vlees en botten

Ik wil kusjes in de nek

Huid, lichaam en verleiding

Het is zoveel liefde dat het me transformeert en verstikt

Het zit in de ogen, het zit in de mond

In mijn hart