Desespero de uma noite - Roberta Miranda

No segundo andar meu apartamento

A sala tão fria

O vento batia na minha janela

Meu rosto molhado

Lágrimas caíam sobre o tapete

Da sala vazia

Aqui não tem vida

Pois a minha vida já não existia

Veio o desespero

Saí como louca correndo pra rua

Estava semi-nua e abracei você

Implorando ajuda

Me desculpe amigo tudo tem seu preço

Não me deixe agora

Me leva pra algum lugar, preciso falar

Vou desabafa, perguntar a você

Já sofreu de amor, já se apaixonou

Por alguém um dia

Você vai entender ao saber o por que

Da minha loucura

Assim semi-nua no meio da rua

Meu amigo dói

Esta dor não passa

Minha alma rasga, meu peito explode

Já não tenho garra

De amores brinquei, de amores duvidei

Hoje estou sentindo

Um abismo a um passo dos meus pés

Op de tweede verdieping mijn appartement

De kamer zo koud

De wind sloeg tegen mijn raam

mijn gezicht nat

Tranen vielen op het tapijt

Vanuit een lege ruimte

Er is hier geen leven

Omdat mijn leven niet meer bestond

Wanhoop kwam

Ik ging als een gek naar de straat rennen

Ik was halfnaakt en ik omhelsde je

om hulp smeken

Sorry vriend, alles heeft zijn prijs

Verlaat me nu niet

Neem me ergens mee, ik moet praten

Ik zal ventileren, vraag je

Heb je ooit geleden onder liefde, ben je al verliefd geworden?

Op een dag door iemand

Je zult het begrijpen als je weet waarom

van mijn waanzin

Zo halfnaakt midden op straat

mijn vriend heeft pijn

Deze pijn gaat niet weg

Mijn ziel scheurt, mijn borst explodeert

Ik heb het lef niet meer

Met liefde speelde ik, met liefde twijfelde ik

Vandaag voel ik me

Een afgrond een stap verwijderd van mijn voeten