Cruel - Rim'K

Dix grammes sous les paupières, liasse dans la pocket

Et je pars au charbon, le coude sur la portière

J’coupe une fine lamelle, je la mets dans l’alu'

Ça, c’est pour le parlu, frérot, le monde est cruel

Je pars au charbon, l’argent c’est un poison

Je me méfie de tout le monde, je ne sors pas sans mes ablutions

Et le soir, j’tourne en 4×4, j’mets des fausses plaques de diplomate

Ô mon Dieu, je demande pardon

J’ai l’intention de faire du boulot crade

J’suis déshumanisé, je ne ressens plus rien

Avec le sang de mes ennemis, je voudrais remplir mon bain

Le matin, dans le miroir, je me regarde, j’vois un mutant

Si ma vie était un manga, c’est moi qui serais le méchant

Je laisse parler ma haine, parfois, je suis sekran

J’suis pas à l’abri de la bêtise humaine

J’peux fumer un mec et finir au bled

Mon ADN sur un mégot (chaud)

La criminelle à la maison (chaud)

Dix grammes sous les paupières, liasse dans la pocket

Et je pars au charbon, le coude sur la portière

J’coupe une fine lamelle, je la mets dans l’alu'

Ça, c’est pour le parlu, frérot, le monde est cruel

Dix grammes sous les paupières, liasse dans la pocket

Et je pars au charbon, le coude sur la portière

J’en ai plus rien à foutre, je suis prêt à tout perdre

Je ne ressens plus rien, je suis devenu cruel

Je n’ai plus aucun sentiment, pour m’arrêter: faut me descendre

Je pose ma main sur mon torse pour voir si mon cœur bat encore

Les menottes m’ont laissé des traces, cordialement: baise ta race

Bébé, si j’te raconte ma vie, j’vais faire couler ton mascara

Je pars au charbon, l’argent c’est un poison

Même quand le studio est fini, je reste et je tire des coups francs

J’ai survécu à des coups de feu, des coups de pute, des coups de traître

Des accidents, des coups de balance, j’suis devenu cruel

Depuis le cordon ombilical, je joue mon pronostic vital

À mon réveil, y avait personne autour de mon lit d’hôpital

J’insultais vos mères dans l’ambulance

J’suis un loup au milieu des moutons

Un pot Akra' sur une chaise roulante, un mutant

Dix grammes sous les paupières, liasse dans la pocket

Et je pars au charbon, le coude sur la portière

J’coupe une fine lamelle, je la mets dans l’alu'

Ça, c’est pour le parlu, frérot, le monde est cruel

Dix grammes sous les paupières, liasse dans la pocket

Et je pars au charbon, le coude sur la portière

J’en ai plus rien à foutre, je suis prêt à tout perdre

Je ne ressens plus rien, je suis devenu cruel

Je pars au charbon, l’argent c’est un poison

J’ai pété les plombs, j’les ai mis dans un pompe

Un peu de LV, tombé du camion

En poudre, en olivettes, j’ai ton médicament

Tien gram onder de oogleden, prop in de zak

En ik ga naar de kolen, de elleboog op de deur

Ik sneed een dunne strook, ik stopte het in het aluminium

Dat is voor het gesproken woord, bro, de wereld is wreed

Ik ga naar de kolen, geld is vergif

Ik wantrouw iedereen, ik ga niet uit zonder mijn wassingen

En 's avonds lever ik een 4×4 in, ik trek valse diplomatenborden aan

O mijn God, ik vraag om vergeving

Ik ben van plan een vuile klus te klaren

Ik ben ontmenselijkt, ik voel niets meer

Met het bloed van mijn vijanden zou ik mijn bad vullen

'S Morgens, in de spiegel, kijk ik naar mezelf, ik zie een mutant

Als mijn leven een manga was, zou ik de slechterik zijn

Ik laat mijn haat spreken, soms ben ik sekran

Ik ben niet immuun voor menselijke domheid

Ik kan een kerel roken en in de stad belanden

Mijn DNA op een kont (heet)

De crimineel thuis (hot)

Tien gram onder de oogleden, prop in de zak

En ik ga naar de kolen, de elleboog op de deur

Ik sneed een dunne strook, ik stopte het in het aluminium

Dat is voor het gesproken woord, bro, de wereld is wreed

Tien gram onder de oogleden, prop in de zak

En ik ga naar de kolen, de elleboog op de deur

Het kan me geen fuck meer schelen, ik ben klaar om alles te verliezen

Ik voel niets meer, ik ben wreed geworden

Ik heb geen gevoelens meer, om te stoppen: moet uitstappen

Ik legde mijn hand op mijn borst om te zien of mijn hart nog klopt

De handboeien hebben bij mij sporen achtergelaten, oprecht: fuck your race

Schat, als ik je mijn leven vertel, doe ik je mascara op

Ik ga naar de kolen, geld is vergif

Zelfs als de studio klaar is, blijf ik en schiet ik vrije trappen

Ik overleefde schoten, teefschoten, verradersschoten

Ongevallen, schommels, ik werd wreed

Vanaf de navelstreng speel ik mijn vitale prognose

Toen ik wakker werd, was er niemand in de buurt van mijn ziekenhuisbed

Ik heb je moeders beledigd in de ambulance

Ik ben een wolf onder de schapen

Pot Akra' op een rolstoel, een mutant

Tien gram onder de oogleden, prop in de zak

En ik ga naar de kolen, de elleboog op de deur

Ik sneed een dunne strook, ik stopte het in het aluminium

Dat is voor het gesproken woord, bro, de wereld is wreed

Tien gram onder de oogleden, prop in de zak

En ik ga naar de kolen, de elleboog op de deur

Het kan me geen fuck meer schelen, ik ben klaar om alles te verliezen

Ik voel niets meer, ik ben wreed geworden

Ik ga naar de kolen, geld is vergif

Ik raakte in paniek, stop ze in een pomp

Een beetje LV, viel van de vrachtwagen

In poeder, in olijven, ik heb je medicijn