Prologue - Rickey F

Извини, дорогая, но я должен лететь

Ты прости, но наверно я не буду звонить

Я пропущу твою жизнь, пропущу твою смерть

Время так скоротечно на фантоме один

Над тобой одинокий рассвет

Он единственный может согреть

В окружении мертвых людей

На до ужаса плоской земле

Но ты не плачь, ведь все можно измерить временем

В этой солнечной системе ценностей

Новый спутник, кольца, дети

О чём ещё можно мечтать в 23 веке?

Извини, дорогая, но я должен лететь

Ты прости, но, наверное, я не буду звонить

Я пропущу твою жизнь, пропущу твою смерть

Время так скоротечно на фантоме один

Het spijt me schat maar ik moet vliegen

Vergeef me, maar ik zal waarschijnlijk niet bellen

Ik zal je leven missen, ik zal je dood missen

De tijd is zo vluchtig op fantoom één

Boven jou een eenzame dageraad

Hij is de enige die kan opwarmen

Omringd door dode mensen

Op een verschrikkelijk platte aarde

Maar huil niet, want alles is in de tijd te meten

In dit zonnestelsel van waarden

Nieuwe satelliet, ringen, kinderen

Waar kun je nog meer van dromen in de 23e eeuw?

Het spijt me schat maar ik moet vliegen

Vergeef me, maar ik zal waarschijnlijk niet bellen

Ik zal je leven missen, ik zal je dood missen

De tijd is zo vluchtig op fantoom één