Aranjuez, mon Amour - Richard Anthony

Mon amour

Sur l’eau des fontaines

Mon amour

Où le vent les amène

Mon amour

Le soir tombé

On voit flotter

Des pétales de roses

Mon amour

Et les murs se gercent

Mon amour

Au soleil, au vent, à l’averse

Et aux années qui vont passant

Depuis le matin de mai qu’ils sont venus

Et quand chantant, soudain ils ont écrit

Sur les murs, du bout de leur fusil

De bien étranges choses

Mon amour

Le rosier suit les traces

Mon amour

Sur le mur et enlace

Mon amour

Leurs noms gravés

Et chaque été

D’un beau rouge sont les roses

Mon amour

Sèchent les fontaines

Mon amour

Au soleil, au vent de la plaine

Et aux années qui vont passant

Depuis le matin de mai qu’ils sont venus

La fleur au cœur, les pieds nus

Le pas lent et les yeux éclairés d’un étrange sourire

Et sur ce mur, lorsque le soir descend

On croirait voir des taches de sang

Ce ne sont que des roses

Aranjuez, mon amour

Mijn liefde

Op het water van de fonteinen

Mijn liefde

Waar de wind hen brengt

Mijn liefde

bij het vallen van de avond

We zien drijven

rozenblaadjes

Mijn liefde

En de muren barsten

Mijn liefde

In de zon, in de wind, onder de douche

En naar de voorbijgaande jaren

Sinds de ochtend van mei kwamen ze

En tijdens het zingen schreven ze ineens

Op de muren, vanaf het einde van hun geweer

Heel vreemde dingen

Mijn liefde

De rozenstruik treedt in de voetsporen

Mijn liefde

Aan de muur en knuffel

Mijn liefde

Hun namen gegraveerd

En elke zomer

Van een mooi rood zijn de rozen

Mijn liefde

de fonteinen opdrogen

Mijn liefde

In de zon, in de wind van de vlakte

En naar de voorbijgaande jaren

Sinds de ochtend van mei kwamen ze

Bloem in het hart, op blote voeten

De langzame stap en de ogen lichtten op met een vreemde glimlach

En op deze muur als de avond valt

Lijkt op bloedvlekken

Het zijn maar rozen

Aranjuez mijn liefste