Santa Lucia - Ricardo Montaner

A menudo me recuerdas a alguien

Tu sonrisa la imagino sin miedo

Invadido por la ausencia

Me debora la impaciencia

Me pregunto si algun dia yo te vere

Ya se todo de tu vida y sin embargo

No conozco ni un detalle de ti

El telefono es muy frio

Tus llamadas son muy cortas

Yo si quiero conocerte y tu no a mi

Dame una cita, vamos al parqe, entra en mi vida

Sin anunciarte, abre las puertas, cierra los ojos

Vamos a vernos poqito a poco, dame tus manos

Sobre las mias como dosciervos.

santa lucia

A menudo me recuerdas a mi

La primera vez pense se ha equivocado

La segunda vez no supe que decir

Las demas me dabas miedo tanto loco qe anda suelto

Y ahora se que no podria vivir sin ti

je doet me vaak aan iemand denken

Ik stel me je glimlach voor zonder angst

binnengevallen door afwezigheid

ongeduld verslindt me

Ik vraag me af of ik je op een dag zal zien

Ik weet al alles over je leven en toch

Ik weet geen enkel detail over jou

De telefoon is erg koud

Je gesprekken zijn erg kort

Ik wil je ontmoeten en jij mij niet

Geef me een date, laten we naar het park gaan, kom in mijn leven

Zonder aankondiging, open de deuren, sluit je ogen

Laten we elkaar beetje bij beetje zien, geef me je handen

Op de mijne als twee herten.

St Lucia

je herinnert me er vaak aan

De eerste keer dat ik dacht dat hij ongelijk had

De tweede keer wist ik niet wat ik moest zeggen

De rest van jullie liet me zo schrikken dat hij vrij rondloopt

En nu weet ik dat ik niet zonder jou zou kunnen leven