Dope Fiends and Boozehounds - Rheostatics

The sixth sense of memory

Runs a river near a road

That travels up the parkway

Getting frozen in the snow

Where what you see is what you see is what you see…

And only some will know

Where the ragged people go

Where the boozehounds, they bay

By the banks of the reservoir

Crows climb higher

From their old familiar yard

The best thing in heaven

Is supposed to be the sun

That shines between two mountains

And melts the Devil’s gun

But what you see is what you see is what you see…

And only some will know

Where the ragged people go

Down here on Kipling

Where the streetlamps light the way, hey

There’s talk of a reunion

Of the ones who didn’t stay

Why didn’t they stay here

And help me shovel the walk?

(Why didn’t they stay here?)

Sick sense of melody

Is what I hear when I’m alone

And I love it more than misery

And I love it more than home

And I cry 'cause I’m not with it

Even though I’ve never been…

Where the dope fiends laugh

And say it’s too soon

They all go home and listen to

The Dark Side of the Moon

Het zesde gevoel van geheugen

Voert een rivier in de buurt van een weg

Dat gaat de parkway op

Bevroren raken in de sneeuw

Waar wat je ziet is wat je ziet is wat je ziet...

En slechts enkelen zullen het weten

Waar de haveloze mensen heen gaan

Waar de boozehounds, ze baaien

Aan de oevers van het stuwmeer

Kraaien klimmen hoger

Van hun oude vertrouwde erf

Het beste in de hemel

Wordt verondersteld de zon te zijn

Dat schijnt tussen twee bergen

En smelt het geweer van de duivel

Maar wat je ziet is wat je ziet is wat je ziet...

En slechts enkelen zullen het weten

Waar de haveloze mensen heen gaan

Hier beneden op Kipling

Waar de straatlantaarns de weg verlichten, hé

Er is sprake van een reünie

Van degenen die niet zijn gebleven

Waarom bleven ze hier niet

En help me de wandeling te scheppen?

(Waarom bleven ze hier niet?)

Ziek gevoel voor melodie

Is wat ik hoor als ik alleen ben

En ik hou er meer van dan van ellende

En ik hou er meer van dan thuis

En ik huil omdat ik er niet bij ben

Ook al ben ik nog nooit geweest...

Waar de drugsduivels lachen

En zeg dat het te vroeg is

Ze gaan allemaal naar huis en luisteren naar

De donkere kant van de maan