Je M'appelle Galilée - Renaud

Lorsque mes mains caressent

Ta belle anatomie

Que mes yeux redécouvrent

Ta planête inconnue

Je deviens Aristote

Prince d’astronomie

Me noie dans l’infini

De L’infiniment nue

Quand pour parler bien vrai

Je t’aime, je te nique

Qu’mon regard astrolabe

Plonge vers tes cratères

Je m’appelle Galilée

Newton, Copernic

Pour ton corps galaxie

Nébuleuse, univers

Je m’attarde longtemps

Sur ces courbes splendides

Qu’il y a prés de trente ans

Un big bang fit naître

Effleur le velours

De tes seins de cariatide

De cette voix lactée

Ou ma bouche furête

Puis j’explore cette phère

Cet incroyable ventre

Plus vibrant et tendu

Que la peau d’un tambour

Ce globe, ce berceau

Où la vie frissonnante

Annonce un avenir

Resplendissant d’amour

Ton «origine du monde»

Est digne de Courbet

Et mon âme s’enflamme

À ce soleil de feu

Cette sepernova qui

Pour l'éternité

Brillera dans l’azur

De mon ciel amoureux

Mais la conquête ultime

La planète magique

A des années lumières

Des plaisir trop conformes

C’est cette pleines lune

Aux rondeurs magnifiques

Où je pose mes lèvres

Et mon désir énorme

Illuminant mes nuits

Pareil à la grande ourse

Ton cul est une étoile

Et je suis son berger

Et c’est là que bientôt

S’achèvera la course

De ma sonde voyageuse

A deux doigts d’exploser

Vous devinez sans peine

La rime à Uranus

Qui me fera atteindre

Du plaisir, le Zénith

Ce territoire sacré

Prés de ton mont de Vénus

Où mon délire sans fin

Finira son orbite

Lorsque mes yeux explore

Ta planète inconnue

Me noie dans l’infini

De L’ifiniment nue

(Merci à Sandrine pour cettes paroles)

Wanneer mijn handen strelen

Je mooie anatomie

Laat mijn ogen herontdekken

Jouw onbekende planeet

Ik word Aristoteles

Prins van de astronomie

Verdrinkt me in het oneindige

Van de oneindig naakte

Wanneer moet je heel waar spreken?

Ik hou van je, fuck you

Dat mijn astrolabium blik

Duik naar je kraters

Mijn naam is Galileo

Newton, Copernicus

Voor je melkweglichaam

nevel, universum

Ik blijf lang hangen

Op deze prachtige bochten

Dat bijna dertig jaar geleden

Een oerknal voortgebracht

Raak het fluweel aan

Van je kariatide borsten

Van die melkachtige stem

Of mijn woedende mond

Dan verken ik deze sfeer

Deze ongelooflijke buik

Meer levendig en gespannen

Dan de huid van een trommel

Deze wereldbol, deze wieg

Waar het rillende leven

Een toekomst aankondigen

Stralend van liefde

Jouw "oorsprong van de wereld"

Is Courbet waardig

En mijn ziel ontbrandt

Naar deze vurige zon

Deze sepernova die

Voor eeuwig

Zal schitteren in het azuur

Van mijn liefdevolle hemel

Maar de ultieme verovering

De magische planeet

Lichtjaren verwijderd

Genoegens die te veel conformeren

Het is die volle maan

Met prachtige rondingen

waar ik mijn lippen leg

En mijn enorme verlangen

Mijn nachten verlichten

gelijk aan de Grote Beer

je kont is een ster

En ik ben haar herder

En dat is waar binnenkort

De race zal eindigen

Van mijn reizende sonde

Bijna exploderen

Je kunt het gemakkelijk raden

Rijm op Uranus

Wie zal me bereiken?

Plezier, de Zenith

Dit heilige territorium

In de buurt van uw berg van Venus

Waar mijn eindeloze delirium

zal zijn baan beëindigen

Wanneer mijn ogen verkennen

Jouw onbekende planeet

Verdrinkt me in het oneindige

Van L'ifiniment nue

(Met dank aan Sandrine voor deze teksten)