Man of a Thousand Faces - Regina Spektor

The man of a thousand faces

Sits down at the table

Eats a small lump of sugar

And smiles at the moon like he knows her

He begins his quiet ascension

Without anyone’s steady instruction

To a place with no religion

He’s found a path to her likeness

His words are quiet like stains are

On a tablecloth washed in a river

Stains that are trying to cover

For each other

Or at least blend in with the pattern

Good is better than perfect

Scrub till your fingers are bleeding

And I’m crying with insight

I tell others to do without crying

He used to go to his favorite bookstores

And rip out his favorite pages

And stuff 'em into his breast pockets

The moon, to him, was a stranger

And now he sits down at a table

Without anyone’s steady instruction

Begins his quiet ascension

To a place with no religion

He’s found a path to her likeness

He eats a small lump of sugar

Smiles at the moon like he knows her

De man met duizend gezichten

Gaat aan tafel zitten

Eet een klein klontje suiker

En glimlacht naar de maan alsof hij haar kent

Hij begint zijn stille hemelvaart

Zonder vaste instructie van iemand

Naar een plaats zonder religie

Hij heeft een pad gevonden naar haar gelijkenis

Zijn woorden zijn stil zoals vlekken zijn

Op een tafelkleed gewassen in een rivier

Vlekken die proberen te bedekken

Voor elkaar

Of in ieder geval opgaan in het patroon

Goed is beter dan perfect

Scrub tot je vingers bloeden

En ik huil van inzicht

Ik zeg tegen anderen dat ze het moeten doen zonder te huilen

Hij ging naar zijn favoriete boekwinkels

En scheur zijn favoriete pagina's eruit

En stop ze in zijn borstzakken

De maan was voor hem een ​​vreemdeling

En nu zit hij aan een tafel

Zonder vaste instructie van iemand

Begint zijn stille hemelvaart

Naar een plaats zonder religie

Hij heeft een pad gevonden naar haar gelijkenis

Hij eet een klein klontje suiker

Glimlacht naar de maan alsof hij haar kent