September - Rebekka Bakken

If I could find the heartbeat in this song

I didn’t have to doubt, I may be wrong

To think I can predict the coming season

As I lay down awoken now

Summer has been over for some time

I didn’t even know it said goodbye

But it has given notes, it’s not a secret

I always sent today away

I’m walking barefoot With a broken rod

My weak and weary light

A storm put out

And you are coming as

A gift of evening

September gives no days of shining bright

It dies like wind through leaves that never fight

And all the debt of life is on my shoulders

It’s autumn night in all its might

Still day is all around me in a show

With notice to the night I’ve got to go

My heart well hid in ice but still protected

Like hidden hope of rose in snow

I’m walking barefoot

With a broken rod

My weak and weary light

A storm put out

And you are coming as

A gift of evening

But morning light is reaching to my chin

And I see wings of sunlight take me in

And I do dare to hope like spring in autumn

The hands of cold can’t kill a soul

I’m walking barefoot

With a broken rod

My weak and weary light

A storm put out

You are coming as

A gift of evening

Als ik de hartslag in dit nummer kon vinden

Ik hoefde niet te twijfelen, misschien heb ik het mis

Om te denken dat ik het komende seizoen kan voorspellen

Terwijl ik nu wakker lig

De zomer is alweer een tijdje voorbij

Ik wist niet eens dat het afscheid nam

Maar het heeft aantekeningen gegeven, het is geen geheim

Ik heb vandaag altijd weggestuurd

Ik loop op blote voeten Met een gebroken staaf

Mijn zwakke en vermoeide licht

Er is een storm opgestoken

En je komt als

Een avondcadeau

September geeft geen stralende dagen

Het sterft als wind door bladeren die nooit vechten

En alle schulden van het leven rust op mijn schouders

Het is herfstnacht in al zijn kracht

Stille dag is overal om me heen in een show

Met kennisgeving aan de nacht dat ik moet gaan

Mijn hart goed verborgen in ijs, maar nog steeds beschermd

Als verborgen hoop op roos in de sneeuw

Ik loop op blote voeten

Met een gebroken staaf

Mijn zwakke en vermoeide licht

Er is een storm opgestoken

En je komt als

Een avondcadeau

Maar het ochtendlicht reikt tot aan mijn kin

En ik zie vleugels van zonlicht nemen me mee

En ik durf te hopen als de lente in de herfst

Koude handen kunnen geen ziel doden

Ik loop op blote voeten

Met een gebroken staaf

Mijn zwakke en vermoeide licht

Er is een storm opgestoken

Je komt als

Een avondcadeau