Strange Days - Разные Люди

Я разучился писать стихи.

Моя вера находится в коме.

Моя радость ушла на панель.

Моя честность подыхает в дурдоме.

Мне больно, и я об этом пою.

Мне страшно, но я так живу.

Мне противно, но я не блюю,

И все подгадываю день, когда же умру.

Strange days

Я не могу поверить в то, что скоро станет теплей,

И я все реже вижу радость в глазах друзей.

И я пытаюсь остаться таким, каким был,

Но это требует все больше и больше сил.

А мы все глушим водку, но все больше от скуки,

И все дуреем от того, что негде приложить руки.

И мне смешно от результатов мышиной возни.

Мы все в дерьме, и в этом, боже, безусловно равны.

Strange days

Мне стало как-то неуютно даже в собственном доме.

Я нахожусь постоянно в постоянном обломе.

И мне хочется забыться или просто забыть,

Кто я такой и что я должен обязательно жить.

И я меняю свободу на пятак суеты,

И я пытаюсь уйти от себя, но мечты

Не дают по ночам мне спокойно спать,

Я вспоминаю для чего я взял гитару опять

Strange days

Все будет хорошо, и в этом безусловно твой плюс,

Но я почти уже не чувствую полночный блюз.

Мне очень тяжело признаться, что я очень устал,

И не моя вина, что в общем стал я тем, кем я стал.

И в полутемной прокуренной квартире опять

Я слышал то, что хотел, но не мог понять.

И сидя в кресле говорил со мной больной человек,

А за окном была весна и падал первый снег.

Strange days

Ik ben vergeten hoe ik poëzie moet schrijven.

Mijn geloof ligt in een coma.

Mijn vreugde ging naar het paneel.

Mijn eerlijkheid sterft in een gekkenhuis.

Het doet me pijn en ik zing erover.

Ik ben bang, maar zo leef ik.

Ik walg, maar ik kots niet

En ik blijf de dag raden waarop ik zal sterven.

Vreemde dagen

Ik kan niet geloven dat het snel warmer wordt

En ik zie steeds minder vreugde in de ogen van mijn vrienden.

En ik probeer te blijven zoals ik was

Maar het kost steeds meer kracht.

En we drinken allemaal wodka, maar steeds meer uit verveling,

En we worden allemaal gek omdat we nergens onze handen kunnen leggen.

En ik vind het grappig van de resultaten van muis gedoe.

We zitten allemaal in de shit, en hierin, God, zijn we zeker gelijk.

Vreemde dagen

Ik voelde me op de een of andere manier ongemakkelijk, zelfs in mijn eigen huis.

Ik ben constant in een constante bummer.

En ik wil vergeten of gewoon vergeten,

Wie ben ik en dat ik zeker moet leven.

En ik ruil vrijheid voor een stuiver van ijdelheid,

En ik probeer weg te komen van mezelf, maar dromen

Ze laten me 's nachts niet rustig slapen,

Ik weet nog waarom ik de gitaar weer pakte

Vreemde dagen

Alles komt goed, en dit is zeker jouw pluspunt,

Maar ik voel de middernachtblues bijna niet meer.

Het is heel moeilijk voor mij om toe te geven dat ik erg moe ben,

En het is niet mijn schuld dat ik over het algemeen werd wat ik werd.

En weer in een schemerig, rokerig appartement

Ik hoorde wat ik wilde, maar ik begreep het niet.

En zittend in een leunstoel sprak een zieke tot mij,

En buiten was het lente en viel de eerste sneeuw.

Vreemde dagen