Ливень - Разные Люди

Ливень вымыл медь заката,

Солнца свет — пустая трата.

Лишь клоки свинцовой ваты

С ветром рвутся вдаль куда-то.

Золоченые леса

Расплываются, как грезы.

Или это просто слезы

Застилают мне глаза.

В небе, надо мной летят

Паутинки, будто спицы.

В куполах кружатся птицы.

Но к чему всё это снится.

Колокольный перезвон

Еле слышится сквозь грозы.

Или это все березы

Растревожили мой сон.

Будто плачь грудных детей

Бьются, разрывая узы,

В гимн Советского Союза,

Стоны взорванных церквей.

В небе надо мной летят

Паутинки, будто спицы.

В куполах кружатся птицы.

Боже, это только снится.

На траве двора

Мечется моя босая тень

И бьется о плетень.

Будто нищий с костылем

Ковыляю по станицам.

Перекошенные лица

Чахнут над своим рублем.

Проклиная честь и кров,

Напиваются калеки

И в неоновые реки

С грязных городских мостов.

Смех и слезы, как в бреду.

Лишь дрожат твои ресницы.

Может это только снится,

Но проснуться не могу.

На траве двора

Корчится моя больная тень.

Скорей бы новый день.

De stortbui waste het koper van de zonsondergang,

Het zonlicht is een verspilling.

Alleen snippers loodwol

Met de wind razen ze ergens de verte in.

Verguld hout

Los op als dromen.

Of zijn het gewoon tranen

Bedek mijn ogen.

In de lucht vliegen ze over me heen

Spinnenwebben, zoals breinaalden.

Vogels cirkelen in de koepels.

Maar waar droomt dit allemaal over.

bel klokkenspel

Nauwelijks gehoord door onweer.

Of zijn het allemaal berken

Verstoorde mijn slaap.

Zoals huilende baby's

Vechten, banden verbreken

In het volkslied van de Sovjet-Unie,

Het gekreun van de opgeblazen kerken.

Ze vliegen boven mij in de lucht

Spinnenwebben, zoals breinaalden.

Vogels cirkelen in de koepels.

God, dit is maar een droom.

Op het gras van de tuin

Mijn blote voeten schaduw rent rond

En slaat op het lel hek.

Als een bedelaar met een kruk

Ik strompel door de dorpen.

scheve gezichten

Ze kwijnen weg over hun roebel.

Vervloekende eer en beschutting,

De kreupelen worden dronken

En in neonrivieren

Van vuile stadsbruggen.

Gelach en tranen, als uitzinnig.

Alleen je wimpers trillen.

Misschien is het maar een droom

Maar ik kan niet wakker worden.

Op het gras van de tuin

Mijn zieke schaduw kronkelt.

Als een nieuwe dag.