Praedator - Raubtier

Vinden bär vittring av byte

I spåren av ett villebråd

Genom nyfallen snö, ät eller dö

I skogarna finns ingen nåd

Det är jaktrus som kokar I blodet

Det är instinkten som tagit vid

Ett liv för ett liv, Lagen är primitiv

Men en lag för evinnerlig tid

Praedator

Hör hur vildmarken kallar till prövning

Där som jaktmark och evighet möts

Där som besten blir ställd, där den vilda blir fälld

Där pilspetsen slutgiltigt blöts

Där är lycka att lystra till strängen

Att få härska över pilens flykt

Men den glädjen är ej störst som är

Nysläckt blodtörst

Det är driften som gör en hänryckt

Ave venator, Preadator

I skogens snår, I bytets spår

Jag känner vittring utav blod

Gudar låt jaktlyckan bli god

Praedator

Vad vet vargen om plågor och grymhet

Vad vet järven om hur han är rå?

Han tar vad han tar och vad han lämnar kvar

Festar örnen och korparna på

Du som talar så civiliserat

Vad du än gör som står I din makt

Den som en gång fötts vild, kan ej någonsin bli skild

Från den instinkt som driver till jakt

Ave venator, Preadator

I skogens snår, I bytets spår

Jag känner vittring utav blod

Gudar låt jaktlyckan bli god

Praedator

De wind draagt ​​verwering van prooien

In de voetsporen van een steengroeve

Door vers gevallen sneeuw, eten of sterven

In de bossen is er geen genade

Het is jachtintoxicatie die kookt in het bloed

Het is instinct dat het heeft overgenomen

Een leven voor een leven, de wet is primitief

Maar een wet voor altijd

Roofdier

Hoor hoe de wildernis roept tot beproeving

Waar jachtgebied en eeuwigheid elkaar ontmoeten

Waar het beest wordt geplaatst, waar het wilde wordt geveld

Waar de pijlpunt eindelijk doorweekt is

Er is geluk in het luisteren naar de snaar

Om te heersen over de vlucht van de pijl

Maar die vreugde is niet de grootste die is

Vers geleste bloeddorst

Het is de drive die iemand geboeid maakt

Ave venator, Preadator

In het struikgewas van het bos, In de voetsporen van prooi

Ik voel de verwering van bloed

Goden, laat het jachtgeluk goed zijn

Roofdier

Wat weet de wolf van kwelling en wreedheid?

Wat weet de wolf over hoe rauw hij is?

Hij neemt wat hij neemt en wat hij achterlaat

Bevestigt de adelaar en de raven

Jij die zo beschaafd spreekt

Wat je ook doet, dat ligt in je macht

Hij die ooit in het wild geboren is, kan nooit gescheiden worden

Van het instinct dat drijft tot jagen

Ave venator, Preadator

In het struikgewas van het bos, In de voetsporen van prooi

Ik voel de verwering van bloed

Goden, laat het jachtgeluk goed zijn

Roofdier