Lennart - Raubtier

Ett inre monster har jag närt och fött

Med hunger, törst och kniv

För människoblod, och människokött

Tog jag mina systrars liv

Jag åt och drack i vilda drag

Från byltet i min famn

Ty jag är en antropofag

Och Lennart är mitt namn!

Lennart, kannibal!

Lennart, kannibal!

Jag grät när jag plötsligt förstod

Vad jag faktiskt hade gjort

Men slickade min systers blod

Från eggen lika fort

Ohämmad är min metabolism

Av särskilt udda mått

Men jag har fastnat för kannibalism

Och älskar köttet rått!

I blodets fest

En nattlig vard

I månens bleka sken

Med lust och iver gnager jag

På vita människoben!

Lennart, kannibal!

Lennart, kannibal!

Lennart, kannibal!

Lennart, kannibal!

Lennart, kannibal!

Lennart, kannibal!

Ik heb een innerlijk monster gekoesterd en gebaard

Met honger, dorst en mes

Voor menselijk bloed en menselijk vlees

Ik nam het leven van mijn zussen

Ik at en dronk wild

Van de bundel in mijn armen

Want ik ben een antropofagie

En Lennart is mijn naam!

Lennart, kannibaal!

Lennart, kannibaal!

Ik huilde toen ik het opeens begreep

Wat ik eigenlijk had gedaan

Maar likte het bloed van mijn zus

Net zo snel vanaf de rand

Ongebreideld is mijn stofwisseling

Van bijzonder vreemde afmetingen

Maar ik zit vast voor kannibalisme

En hou van het vlees rauw!

Op het feest van het bloed

Een nachtelijke steenhoop

In het bleke licht van de maan

Met verve en ijver knaag ik

Op witte mensenbenen!

Lennart, kannibaal!

Lennart, kannibaal!

Lennart, kannibaal!

Lennart, kannibaal!

Lennart, kannibaal!

Lennart, kannibaal!