Enveloped - Rapture

Here we are

Together in this darkness

Enveloped in the

Deepest shade of black

Connected through this misery

Lingering in the air

The burden of goodbye

A heavy ringing in my ear

It’s a silent reminder

An afterthought of sorts

Bad dreams, hollow sleep

Of dark rooms, empty homes

And things without names

Memories of murder

The shades that fell

I wouldn’t prefer to answer

The question

The last quiet cord to be

Severed

Nothing to take with you

Nothing left for you to keep

The music is over, there’s no-one here

It’s snowing heavily

I can’t even see my breath escaping

Never to return

«I lingered around them

Under that benign sky;

Watched the moths fluttering

Among the heath of harebells

Listened the soft wind

Breathing though the grass;

And wondered how anyone

Could ever imagine unquiet slumbers

For the sleepers in the quiet earth.»

Hier zijn we

Samen in deze duisternis

Omhuld in de

Diepste zwarttint

Verbonden door deze ellende

In de lucht hangen

De last van afscheid

Een zware piep in mijn oor

Het is een stille herinnering

Een soort nabeschouwing

Slechte dromen, holle slaap

Van donkere kamers, lege huizen

En dingen zonder namen

Herinneringen aan moord

De tinten die vielen

Ik zou liever niet antwoorden

De vraag

Het laatste stille snoer om te zijn

afgehakt

Niets om mee te nemen

Er is niets meer voor u om te bewaren

De muziek is afgelopen, er is niemand hier

Het sneeuwt hard

Ik zie mijn adem niet eens ontsnappen

Nooit meer terugkeren

"Ik bleef om hen heen hangen"

Onder die goedaardige hemel;

Zag de motten fladderen

Tussen de heide van grasklokjes

Luisterde naar de zachte wind

Ademend door het gras;

En vroeg me af hoe iemand

Kan me ooit een onrustige slaap voorstellen

Voor de slapers in de stille aarde.»