Zaraz Wracam - Ramona Rey

Zaraz, zaraz

Bo zaraz wracam

Zaraz, bo zaraz wracam

Ja wiem, wiem

Czekanie jest okropne

Też wiem, wiem

Na swoją kolej szczególnie

Przecież nic ważniejszego nie ma

Od tego ja nudnego, od tego ja

Zachodzi słońce długo, długo

Powoli zachodzi

Przez dzień cały

Przez dzień cały powoli

Oczy zamyka i tak zostawia z nadzieją

Myśli, że jest w porządku też

Też myśli, że nic ważniejszego nie ma

Od tego ja nudnego

Od tego ja

I pyta jak mogłam tyle bez niego

Jak mogłam, nie mogłam, a mogłam, jak mogłam

Nie mogłam, jak mogłam

Nie odpowiadam, bo skąd?

bo jak?

Bo skąd?

bo jak?

bo skąd?

bo skąd?

Ostudziło mnie, przykryło, schowało

Oddało za nic, za darmo, oddało

Zmieniasz otoczenie

Otwierasz

Zmieniasz nastawienie

Czy to nie dziwne?

Żeby się nie stało normalnie tylko

Żeby się nie stało zwyczajnie tylko

Tak oczywiście żeby nie było

By nie robiło się tak szybko późno

A za późno żeby nigdy nie było

Wacht even

Want ik ben zo terug

Wacht even, want ik ben zo terug

Ik weet het

Wachten is verschrikkelijk

Ik weet het ook, ik weet het

Speciaal voor jouw beurt

Er is tenslotte niets belangrijker

Van dit ben ik saai, van dit mij

De zon gaat onder voor een lange, lange tijd

Het gaat langzaam

De hele dag lang

De hele dag langzaam

Hij sluit zijn ogen en vertrekt zo hoopvol

Hij vindt het ook oké

Hij vindt ook dat niets belangrijker is

Dit maakt me saai

Voor deze ik

En ze vraagt ​​hoe ik zoveel kon doen zonder hem

Hoe ik kon, ik kon niet, en ik kon, hoe ik kon

Ik kon niet, hoe ik kon

Ik antwoord niet, want waar vandaan?

want hoe?

Want waar?

want hoe?

want van waar?

want van waar?

Het koelde me af, bedekte me, verborg me

Het gaf terug voor niets, gratis, het gaf terug

Jij verandert de omgeving

Je opent het

Je verandert je houding

Is dat niet raar?

Dat het niet alleen normaal zou gebeuren

Zodat het niet zomaar gebeurt

Ja, natuurlijk niet

Dus het wordt niet zo snel laat

En het is te laat om nooit meer te zijn