Adolescência perdida - Rabih Abou-Khalil

Poema da minha vida, sem velhice nem infância

Adolescência perdida no mar da minha inconstância

Poema da minha vida, fogo que perde sua chama

Caminhada resumida a sulcos feitos na lama

Sem velhice nem infância, vão as verdades morrer

No limite da distância, no limite da distância

Que há entre mim e o meu ser

Que há entre mim e o meu ser

Adolescência perdida em busca de mundo novo

É de razão construída com gritos vindos do povo

No mar da minha inconstância, naufraga a causa perdida

A que tu dás importância, poema da minha vida

Levas nas mãos amarradas vontades amordaçadas

Poema da minha vida, sem velhice nem infância

Adolescência perdida no mar da minha inconstância

Gedicht van mijn leven, zonder ouderdom of kindertijd

Adolescentie verloren in de zee van mijn onstandvastigheid

Gedicht van mijn leven, vuur dat zijn vlam verliest

Wandeling samengevat in richels gemaakt in de modder

Zonder ouderdom of kindertijd zullen de waarheden sterven

Op de afstandslimiet, op de afstandslimiet

Wat is er tussen mij en mijn wezen?

Wat is er tussen mij en mijn wezen?

Adolescentie verdwaald op zoek naar een nieuwe wereld

Het is redelijk gebouwd met geschreeuw van de mensen

In de zee van mijn onstandvastigheid is de verloren zaak schipbreuk geleden

Waar hecht je belang aan, gedicht van mijn leven

Je draagt ​​gemuilkorfde testamenten in je gebonden handen

Gedicht van mijn leven, zonder ouderdom of kindertijd

Adolescentie verloren in de zee van mijn onstandvastigheid