La Gaviota - Quilapayun

Con tu puñal desatado

Abriendo la inmensidad

Te pareces demasiado,'

Gaviota, a la libertad

Quiero seguirle en el vuelo

Gaviota, si me dejás;

Ya nos robaron el cielo

Será muy duro volar

El gringo roba hasta el aire

Roba la tierra y el mar

Y una garúa de sangre

Nos moja sin acabar;

Hay que matar esa nube

Con una gran tempestad

Para romper la costumbre

Gaviota, de lagrimear

En las orillas de américa

Eres la dueña del mar

Yo soy esclavo en mi tierra

Mi continente sin pan

La sangre sigue cayendo

Gaviota, sobre los dos

El yankee ríe por dentro

Gaviota, parémoslo

Con tu armamento de espumas

Con mi puñal vengador

Con su balazo la luna

Con el gatillo del sol

Hay que matar esa historia

Con un disparo final

Para que lluevan auroras

Sobre mi tierra y tu mar

Met je dolk losgelaten

De onmetelijkheid openen

Je ziet er te veel uit'

Zeemeeuw, naar vrijheid

Ik wil je volgen op de vlucht

Zeemeeuw, als je me toestaat;

Ze hebben onze hemel al gestolen

Het zal heel moeilijk zijn om te vliegen

De gringo steelt zelfs de lucht

Steel het land en de zee

En een druppel bloed

Het maakt ons nat zonder te eindigen;

Je moet die wolk doden

met een grote storm

om de gewoonte te doorbreken

meeuw, van verscheuren

Aan de kust van Amerika

Jij bent de eigenaar van de zee

Ik ben een slaaf in mijn land

mijn continent zonder brood

Het bloed blijft vallen

Zeemeeuw, over de twee

De yankee lacht van binnen

Zeemeeuw laten we stoppen

Met je bewapening van schuim

Met mijn wraakdolk

Met zijn kogel de maan

Met de trekker van de zon

Je moet dat verhaal doden

met een laatste schot

zodat het poollicht regent

Over mijn land en jouw zee