Free Nelson Mandela - Quilapayun

Ya son las once y media y tú en la cama

-me dijo mi morena gozadora-

¿no crees que ya iría siendo hora

De hacer un sacrificio por la causa?

Le dije, encendiendo un cigarrillo:

El mundo se está hundiendo en la demencia

Y tú haciendo gala de inconsciencia

Me pones entre el yunque y el martillo

¡Free, Nelson Mandela set him… Free!

Después me reprochó por haber vuelto

Cocido, tipo tres de la mañana;

De haberla despertado con mis ganas

De transgredir el sexto mandamiento

Le dije: Qui va piano va lontano

La paz es solamente provisoria

Y no es por levantarme que la historia

Va a amanecer un poco más temprano

Le dije que no hiciera una tormenta

En una simple copa de vinacho

Que no era por ponerme vivaracho

Que es duro de llegar a los cuarenta

Mañana tal vez no estaré contigo

Y el mundo no será sino una ruina

¿por qué no te lo tomas con andina

Y vienes a pecar aquí conmigo?

Het is al half elf en jij ligt in bed

-mijn genietende brunette vertelde me-

denk je niet dat het tijd zou zijn?

Een offer brengen voor de zaak?

Ik zei tegen hem, terwijl ik een sigaret opstak:

De wereld zinkt weg in waanzin

En jij die bewusteloosheid vertoont

Je zette me tussen het aambeeld en de hamer

Vrij, Nelson Mandela heeft hem... Vrij!

Toen verweet hij me dat ik was teruggekeerd

Gekookt, typ drie in de ochtend;

Van haar wakker gemaakt te hebben met mijn verlangen

Van het overtreden van het zesde gebod

Ik zei hem: Qui va piano va lontano

Vrede is slechts voorlopig

En het is niet omdat ik opstond dat het verhaal

Het wordt wat vroeger wakker

Ik zei haar dat ze geen storm moest maken

In een simpel glas azijn

Dat het niet was om levendig te worden

Dat het moeilijk is om veertig te bereiken

Morgen ben ik misschien niet bij je

En de wereld zal maar een ruïne zijn

waarom neem je het niet met andina?

En jij komt hier bij mij zondigen?