California - Quasi

Life is full life is grey:

At its best it’s just OK.

But I’m happy to report

Life is also short.

So I find myself back in California —

I’m a coolie for the tourists,

those happy Epicureans:

Evil spectres from my own suburban upbring.

As I reveal points of interest, I can chat so pleasantly,

But it’s hard to be cheerful when you feel so hopeless

And there’s no reason for this dark mood.

It will pass;

it will return, but will I ever learn?

And the children of privilege begging for my spare change.

Do they need my assistance to purchase their intoxicants,

or would they best be served a swift kick

Slowly sinking in the vast ambivalent sea of California.

Het leven is vol, het leven is grijs:

Op zijn best is het gewoon OK.

Maar ik ben blij om te rapporteren

Het leven is ook kort.

Dus ik bevind me weer in Californië —

Ik ben een koelie voor de toeristen,

die gelukkige epicuristen:

Kwaadaardige spoken uit mijn eigen voorstedelijke opvoeding.

Omdat ik interessante punten onthul, kan ik zo aangenaam chatten,

Maar het is moeilijk om vrolijk te zijn als je je zo hopeloos voelt

En er is geen reden voor deze sombere stemming.

Het zal slagen;

het zal terugkeren, maar zal ik het ooit leren?

En de voorrechten die smeken om mijn kleingeld.

Hebben ze mijn hulp nodig om hun bedwelmende middelen te kopen,

of kunnen ze het beste een snelle kick krijgen?

Langzaam zinkend in de uitgestrekte, ambivalente zee van Californië.