Black Dogs And Bubbles - Quasi

Black dogs and bubbles always grasping at some straw

Eyes always fixed on some strange shore

Always reaching out for what just can’t be had

Always fall in love with what makes you sad

We chase the moon across the night;

across the stars

Wake up in the morning tired and cold

Don’t you know that she is already yours

To love but not to have and hold

A thousand silver toungues will tell you who you are

And they’ll take you for a ride

Set you softly in their white plastic world

And your stuck inside

I tried to tell you where I’d been and what I saw

But I found you too far gone

Even now I hear your voice all over town

Droning on and on and on and on and on and on

Zwarte honden en bellen grijpen altijd naar een strohalm

Ogen altijd gericht op een vreemde kust

Altijd uitreiken naar wat gewoon niet mogelijk is

Word altijd verliefd op wat je verdrietig maakt

We jagen de maan door de nacht;

over de sterren

Word 's ochtends moe en koud wakker

Weet je niet dat ze al van jou is?

Om lief te hebben, maar niet om te hebben en vast te houden

Duizend zilveren tongen zullen je vertellen wie je bent

En ze nemen je mee voor een ritje

Zet je zachtjes in hun witte plastic wereld

En je zit vast binnen

Ik probeerde je te vertellen waar ik was en wat ik zag

Maar ik vond je te ver heen

Zelfs nu hoor ik je stem door de hele stad

Dronken door en door en door en door en door en door