Ghosts - PVRIS

I’m the one with the ghosts in my bed

But they only come alive at night

Stuck in my sheets, an accustomed coffin

I swear that I’ll be fine

I’ll be fine in the daylight

If I change and I start to fade

And all the green in my eyes desaturate

It’s my head, not my heart that’s strayed

I’m sorry I keep pushing you away

You’re the one at the foot of my bed trying to keep me alive at night

Using words as a comforter, you said

«I don’t wanna fight, I don’t wanna fight»

But they, they sink into my skin

Pushing you out just to

Make their way in

I’ve grown sick of this fight so frequent

If you can’t help it

Then I’ll push you away

Why can’t you stay?

I’m up against these things I can’t see

They don’t compare

Make me believe, make me believe

Why can’t you stay?

I’m up against these things I can’t see

They don’t compare

Make me believe, make me believe

I’m sorry I keep pushing

I’m sorry I keep pushing

Now you’re up against the ghosts in my head

In my head

I’m sorry I keep pushing

Now you’re up against the ghosts in my head

In my head

I’m sorry I keep pushing

Why can’t you stay?

I’m up against these things I can’t see

They don’t compare

Make me believe, make me believe

Why can’t you stay?

I’m up against these things I can’t see

They don’t compare

Make me believe, make me believe

Make me believe, make me believe

Ik ben degene met de geesten in mijn bed

Maar ze komen alleen 's nachts tot leven

Vast in mijn lakens, een gewende doodskist

Ik zweer dat het goed komt

Ik red me wel in het daglicht

Als ik verander en ik begin te vervagen

En al het groen in mijn ogen verzadigt

Het is mijn hoofd, niet mijn hart dat is afgedwaald

Het spijt me dat ik je steeds wegduw

Jij bent degene aan het voeteneinde van mijn bed die me 's nachts in leven probeert te houden

Met woorden als troost, zei je:

"Ik wil niet vechten, ik wil niet vechten"

Maar ze, ze zinken in mijn huid

Je eruit duwen alleen maar om

Baan je een weg naar binnen

Ik ben deze ruzie zo vaak zat

Als je er niets aan kunt doen

Dan duw ik je weg

Waarom kan je niet blijven?

Ik ben tegen deze dingen die ik niet kan zien

Ze vergelijken niet

Laat me geloven, laat me geloven

Waarom kan je niet blijven?

Ik ben tegen deze dingen die ik niet kan zien

Ze vergelijken niet

Laat me geloven, laat me geloven

Het spijt me dat ik blijf aandringen

Het spijt me dat ik blijf aandringen

Nu sta je tegenover de geesten in mijn hoofd

In mijn hoofd

Het spijt me dat ik blijf aandringen

Nu sta je tegenover de geesten in mijn hoofd

In mijn hoofd

Het spijt me dat ik blijf aandringen

Waarom kan je niet blijven?

Ik ben tegen deze dingen die ik niet kan zien

Ze vergelijken niet

Laat me geloven, laat me geloven

Waarom kan je niet blijven?

Ik ben tegen deze dingen die ik niet kan zien

Ze vergelijken niet

Laat me geloven, laat me geloven

Laat me geloven, laat me geloven