Moldy - Psychonaut 4

Корчатся, воспевающие

Ликование своего существования

Спившийся, смотрю на глобус

На котором бушует

Концепция глобализации

Смердный, прям как харизма

Не могу найти смысла

Увы, не сопутствует мне удача

Я бы хотел войти в лес ещё глубже,

Но время не ждёт

Время ждёт, когда я погасну

И воспряну снова совершенно иной

Или же я просто хочу считать это правдой?

В неизведанном ущелье

Слова-невольники настоящего выстроились в ряд

И вздохнув, шлют проклятья

Мои мысли-моё сознание

Плесневеют больше и больше

По прошествии времени

Мои слова-моя мечта

Время течёт, и они плесневеют

И это меня убивает!

Много ли-долго ли ходил я

Так и не нашёл кладезь мудрости в топях сознания

На мудрость тоже не остаётся времени, помешан я

Для дитя своего поиском хлеба насущного занят я,

А ОН обрёл облик девятого, снова

Искушает меня сладким плодом запретного дерева

Моим мыслям уже не состариться

Скоро их головы тоже покажутся,

А слова снова встали невольниками

Одно, самое дерзкое, пытается сломать строй, посеять смуту

Нахожусь на грани совершенства, Он манит за собой

Корчится в муке

Мои мысли-моё сознание

Плесневеют больше и больше

По прошествии времени

Мои слова-моя мечта

Время течёт, и они плесневеют

И это меня убивает!

Слова исчезают, появляются

Умирают

Рождаются, исчезают, появляются

Умирают

kronkelend, zingend

Verheug je in je bestaan

Dronken, kijkend naar de wereld

waarop woedt

Globaliseringsconcept

Sterfelijk, net als charisma

Kan de betekenis niet vinden

Helaas, geen geluk vergezelt mij

Ik zou nog dieper het bos in willen,

Maar de tijd wacht niet

De tijd wacht tot ik naar buiten ga

En ik zal weer helemaal anders opstaan

Of wil ik gewoon dat het waar is?

In een onbekende kloof

Slaafwoorden van het heden op een rij

En zuchtend sturen ze vloeken

Mijn gedachten zijn mijn geest

Beschimmeld steeds meer

Als de tijd voorbij gaat

Mijn woorden zijn mijn droom

De tijd verstrijkt en ze worden beschimmeld

En het vermoordt me!

Hoe lang heb ik gelopen?

Nooit een opslagplaats van wijsheid gevonden in de moerassen van bewustzijn

Er is ook geen tijd voor wijsheid, ik ben gek

Voor mijn kind ben ik druk bezig met het zoeken naar dagelijks brood,

En HIJ nam het uiterlijk van de negende weer aan

Verleid me met de zoete vrucht van de verboden boom

Mijn gedachten zullen niet oud worden

Binnenkort zullen ook hun hoofden te zien zijn

En de woorden werden weer slaven

Een, de meest gedurfde, is proberen het systeem te doorbreken, verwarring te zaaien

Ik ben op de rand van perfectie, hij wenkt

kronkelend in meel

Mijn gedachten zijn mijn geest

Beschimmeld steeds meer

Als de tijd voorbij gaat

Mijn woorden zijn mijn droom

De tijd verstrijkt en ze worden beschimmeld

En het vermoordt me!

Woorden verdwijnen, verschijnen

zijn stervende

Geboren, verdwijnen, verschijnen

zijn stervende