Lethargic Dialogue - Psychonaut 4

You don’t need eyes to see me

You don’t need ears to hear me

You don’t need your body to touch me

You need your soul to feel me

I see … I hear… I touch … I feel

I remember i slept (but that wasn’t) a dream

There was a bottle (on a table, & a dirty) needle

There wasn’t a reason, there wasn’t a time

It was pure colours, space and light

The dead sun over my head, lighting on my scared hand

Bluring almost everything, travels through my head

I fell like I’m only word, the only son of myself

Seeking joy on this planet, destroying everything else

I’ve never touched the pure, i’m spreading pain and hate

I’ve only touched the illness, i’m taking your joy away

I ask to myself for a silence, i can’t hear to my screams anymore

(Razor blade is cutting my feelings, just like a fall of the leaves)

We’ll never find the cure, useless me and useless you

We’ll never find the cure, liar me and hopeless you

Je hebt geen ogen nodig om me te zien

Je hebt geen oren nodig om me te horen

Je hebt je lichaam niet nodig om me aan te raken

Je hebt je ziel nodig om me te voelen

ik zie ... ik hoor ... ik raak aan ... ik voel

Ik herinner me dat ik sliep (maar dat was niet) een droom

Er was een fles (op een tafel en een vuile) naald

Er was geen reden, er was geen tijd

Het was pure kleuren, ruimte en licht

De dode zon boven mijn hoofd, licht op mijn bange hand

Bijna alles vervagen, reist door mijn hoofd

Ik viel alsof ik het enige woord ben, de enige zoon van mezelf

Op zoek naar vreugde op deze planeet, al het andere vernietigend

Ik heb nog nooit het pure aangeraakt, ik verspreid pijn en haat

Ik heb alleen de ziekte aangeraakt, ik neem je vreugde weg

Ik vraag mezelf om stilte, ik kan mijn geschreeuw niet meer horen

(Het scheermesje snijdt in mijn gevoelens, net als een val van de bladeren)

We zullen nooit de remedie vinden, nutteloze mij en nutteloze jij

We zullen nooit de remedie vinden, leugenaar mij en hopeloze jou