Song Written in Paris - Psychonaut 4

Slowly, with measured steps

I walk, I walk and don’t look ahead

I am forbidden to look around

Forbidden by my convoy of anger and sadness

Only they are my silent companions

They lead me throught the streets of the city

The city, where I will be buried

How long?

How long can the hatred last?

You will ask me

When it will swallow me — then everything will be over

There’ll be a bile out of my mouth

I am used to hate

I can’t do anything better than to hate and despise

Langzaam, met afgemeten stappen

Ik loop, ik loop en kijk niet vooruit

Het is mij verboden om rond te kijken

Verboden door mijn konvooi van woede en verdriet

Alleen zij zijn mijn stille metgezellen

Ze leiden me door de straten van de stad

De stad, waar ik zal worden begraven

Hoe lang?

Hoe lang kan de haat duren?

Je zult het mij vragen

Wanneer het me zal opslokken - dan zal alles voorbij zijn

Er komt gal uit mijn mond

Ik ben gewend om te haten

Ik kan niets beters doen dan haten en verachten