Terre promise - Psy 4 De La Rime

On nous apprend à être droit comme la Tour Eiffel, on finit penché comme celle

de Pise

20 ans, croire être des hommes mais la mentalité porte encore des Huggies

Demande à Prodige Namor, on néglige la mort après litige

Remord, on pige tard qu’nos torts nous brisent

Mes tords, malgré ma soif de vie

Les seules gouttes de ma gourde d’espoir partent au Bic pour qu’mes potes

soient ravis

D’effroyables peurs me montent vu qu’ma montre

— ne m’prêtera pas ses aiguilles pour pouvoir recoudre le temps d’ce monde

Me fait perdre en pensée pervers, vu qu’ma vue s’perd vers

Toutes ces fesses sur affiches pervers

Car j’prends mon pied quand j’ai des Air Max frère

Ou quand j’ai d’la maille car ça m’fait bander un max frère

D’autres langages nous guident, avec les filles on est plus bavard que Kit

Avec les flics plus bavards que Kent

Car les balances n’existent qu’en signe astrologique

Donc on fuck c’lui qui tourne chez nous comme dans un parc zoologique

Mais quand même, c’est vrai qu’on est des bêtes

Mais pas pour plaire à Bardot, car on aime plus Dieu qu’un mouton, c’est bête

C’est la religion qu’on nous a souscrits

Mais viens faire l’malade, c’est pas un suppo, mais un doigt qu’on te prescrit

Malgré les épreuves insurmontables toujours les mêmes sur le peloton

Ces mecs qu’ont autant de blessure qu’un saut du haut d’un balcon

Entre dans le cocon, dans l'œuf, dans l’urne, où les traîtres sont bannis

Entre dans le ventre de nos mères pour voir la souffrance et les cris

Clous rouillés et bouts de ficelles pour tenir notre cabane en bois

Bienvenue dans le nid, dans le berceau, dans les blocs, dans la cave en bois

Entre dans le monde parmi les peuples ceux qui se focalisent

— sur nos racines, notre galaxie, notre terre promise

Etant donné qu’nous sommes que des touristes d’la vie

Etant donné que notre corps se loue pour être semblable au décor

1 — Jeune et naïf font des sous, ramènent plein d’souvenir

Ignore que l’ange douanier fait passé que les prières, agir

2 — j’y pense quand la lune pose cette nappe noire et qu’on passe à table

Pour manger cette ville, allume tes phares

En guise de chandelles

Les voyous et les voyelles sont de sorties mademoiselle, cache l’or, l’oseille

On roule tous sur la jante et ça fait des étincelles qui servent de soleil

— dans un monde froid comme le sang d’un criminel

Une génération éduque une autre

Les savoir-faire s’font passer comme les films «huh» dans nos blocks

Rares sont les auteurs-compositeurs de la misère

Trop d’MCs interprète car c’est la mode de parler d’la guerre

J’ai pas eu une enfance malheureuse, au contraire

Mais c’est plus tard qu'ça dégrade, que tu deviens chien d’guerre

Alors tu fumes jusqu'à en devenir asiatique

Donc cocu d’la vie l’homme, sans taf, vaut pas un chien car c’est pas fidèle

J’t’explique c’qui doit être vu en image

Ça s’peut qu’les personnages sortent de ton écran sous pression d’la rage

A force d’avaler, tu finis par gonfler et t’envoler

Comme tous les frères qu’on perd les étés

Que ces derniers finissent anges et en s’envolant

— laisse des plumes qu’les poètes des cités empreintent pour écrire quand vient

la lune

Plan d’Aou City

Que tous les frères, les sœurs les habitants sont doté d’une rançon pour

l’attente

Trop d’temps en détention, l'évasion tente

Coupables sans preuve, Plan d’Aou City

Pour tous les gens qui m’ont vu grandir

Ces bâtiments, ces murs, ces blocks qui servent de planque quand faut fuir

Nos ennemis: *sirène*

Plan d’Aou City

Malgré les épreuves insurmontables toujours les mêmes sur le peloton

Ces mecs qu’ont autant de blessure qu’un saut du haut d’un balcon

Entre dans le cocon, dans l'œuf, dans l’urne, où les traîtres sont bannis

Entre dans le ventre de nos mères pour voir la souffrance et les cris

Clous rouillés et bouts de ficelles pour tenir notre cabane en bois

Bienvenue dans le nid, dans le berceau, dans les blocs, dans la cave en bois

Entre dans le monde parmi les peuples ceux qui se focalisent

— sur nos racines, notre galaxie, notre univers, notre terre promise

Pour mes amours remerciement:

Allah, Ma, Sakina, Naima et pour mes mains pleines de ciments

Street Skillz, Nouveau Philo et puis tous c’qui s’construit

Lourd comme des-presque île, tout doucement

Pour qu’on reste qui?

Flics et soucis, fils excusi

Mais j’rap pour informer plus qu’Mourousi

Uzi vocale chargé au train d’vie

Comme un devis oublié sur nos komenes, jusqu’au jour ou crash nos fusils

Tous ici en train d’cogiter, les saisies évitée

Comme Fonzy irrité d’la tchatche

Si t’es prêt à écouter c’qu’on a à dire

Écoute ceux qu’on jamais eu le permis et d’pouvoir bien s’conduire

We hebben geleerd om recht te zijn zoals de Eiffeltoren, we eindigen voorovergebogen zoals die ene

van Pisa

20 jaar oud, denk dat ik een man ben, maar de mentaliteit draagt ​​nog steeds Huggies

Vraag het aan Prodige Namor, we negeren de dood na een rechtszaak

Berouw, we begrijpen laat dat onze fouten ons breken

Mijn fouten, ondanks mijn dorst naar het leven

De enige druppels van mijn kalebas van hoop gaan naar Bic zodat mijn vrienden

verheugd zijn

Afschuwelijke angsten komen in me op sinds mijn horloge

- wil me zijn naalden niet lenen zodat hij de tijd van deze wereld kan naaien

Laat me verdwalen in perverse gedachten, aangezien mijn zicht verloren is in de richting van

Al die billen op perverse posters

Omdat ik mijn voet neem als ik Air Max-broer heb

Of als ik het gaas heb omdat ik er een max-broer van word

Andere talen begeleiden ons, met de meisjes zijn we spraakzamer dan Kit

Met de politie spraakzamer dan Kent

Omdat schalen alleen in astrologische tekens bestaan

Dus we neuken hem die zich omdraait als in een dierentuin

Maar toch, het is waar dat we dieren zijn

Maar niet om Bardot een plezier te doen, want we houden meer van God dan van een schaap, het is dom

Dit is de religie waarop we zijn geabonneerd

Maar kom en speel ziek, het is geen suppo, maar een vinger die je voorgeschreven wordt

Ondanks de onoverkomelijke beproevingen altijd hetzelfde op het peloton

Deze jongens die net zoveel blessure hebben als een sprong vanaf de top van een balkon

Betreed de cocon, het ei, de urn, waar verraders worden verbannen

Ga de baarmoeders van onze moeders binnen om de pijn en het gehuil te zien

Roestige spijkers en stukjes touw om onze houten hut bij elkaar te houden

Welkom in het nest, in de wieg, in de blokken, in de houten kelder

Betreed de wereld tussen de mensen die focussen

- op onze wortels, onze melkweg, ons beloofde land

Omdat we alleen toeristen van het leven zijn

Terwijl ons lichaam zichzelf prijst om op het landschap te lijken

1 — Jong en naïef geld verdienen, veel herinneringen ophalen

Negeer dat de douane-engel voorbij de gebeden gaat, om te handelen

2 — Ik denk eraan als de maan dat zwarte tafelkleed neerlegt en we gaan zitten om te eten

Om deze stad te eten, doe je koplampen aan

als kaarsen

Misdadigers en klinkers zijn uit juffrouw, verberg het goud, de zuring

We rollen allemaal over de rand en het maakt vonken die dienen als de zon

— in een wereld die zo koud is als het bloed van een crimineel

De ene generatie leidt de andere op

De knowhow wordt doorgegeven zoals de films "huh" in onze blokken

Er zijn maar weinig songwriters van ellende

Te veel MC's treden op omdat het de mode is om over oorlog te praten

Ik heb geen ongelukkige jeugd gehad, integendeel

Maar het is later dat het degradeert, dat je een oorlogshond wordt

Dus je rookt tot je Aziatisch bent

Dus cuckold van het leven man, zonder werk, geen hond waard omdat hij niet trouw is

Ik leg je uit wat er in beeld moet worden gezien

De personages kunnen uit je scherm komen onder de druk van woede

Door te slikken, zwelt u op en vliegt u weg

Zoals alle broers die we verliezen in de zomers

Mogen deze engelen eindigen en wegvliegen

- laat veren achter die de dichters van de steden inprenten om te schrijven wanneer ze komen

de maan

Kaart van Aou City

Dat alle broeders, zusters, inwoners een losgeld krijgen voor

aan het wachten

Te veel tijd in detentie, probeert de ontsnapping

Schuldig zonder bewijs, kaart van Aou City

Voor alle mensen die mij hebben zien opgroeien

Deze gebouwen, deze muren, deze blokken die als schuilplaats dienen als je moet vluchten

Onze vijanden: *sirene*

Kaart van Aou City

Ondanks de onoverkomelijke beproevingen altijd hetzelfde op het peloton

Deze jongens die net zoveel blessure hebben als een sprong vanaf de top van een balkon

Betreed de cocon, het ei, de urn, waar verraders worden verbannen

Ga de baarmoeders van onze moeders binnen om de pijn en het gehuil te zien

Roestige spijkers en stukjes touw om onze houten hut bij elkaar te houden

Welkom in het nest, in de wieg, in de blokken, in de houten kelder

Betreed de wereld tussen de mensen die focussen

- over onze wortels, onze melkweg, ons universum, ons beloofde land

Voor mijn liefdes bedankt:

Allah, Ma, Sakina, Naima en voor mijn cementhanden

Street Skillz, New Philo en dan wordt er allemaal gebouwd

Zwaar als bijna eilanden, heel voorzichtig

Dus wie blijven we?

Politie en zorgen, zoon excuus

Maar ik rap om meer te informeren dan Mourousi

Vocale Uzi boordevol lifestyle

Zoals een vergeten quote op onze komenes, tot de dag dat onze geweren crashen

Allemaal hier denkend, aanvallen vermeden

Zoals Fonzy geïrriteerd door de chat

Als je klaar bent om te luisteren naar wat we te zeggen hebben

Luister naar degenen die nooit de vergunning hebben gehad en om zich goed te kunnen gedragen