Eden's Crucifixion - Psalm

Bitterness, my loyal friend

I shot you in my veins

She chose for another life

Where the hell did it go wrong?

Some feelings will never die

My last breath will whisper your name

It hurts to admit but I’ve lost track

Don’t want no help, for this is my grief

Crucified

Labyrinth of chimeras

Crucified

Euphoric dance of insanity

Crucified

Grand opening at the theatre of loss

Crucified

I must make the apostasy of you

Ego’s bleeding

Eden’s burning

Ripped of pride, ripped of self-esteem

Naked in the freezing cold

I took my scars, I’ve carried on Why can’t I just forget your name?

Dreamer, I’m shattered inside

Stronger, yet dead inside

I used to see a glimpse of paradise through your eyes

Nevermore

Shall I be the same but I don’t hate you

How did love die in your heart?

How did you grow apart from me?

All these questions I can’t answer

I guess I’ll never know

What could have been my existence

But life goes on just the same, unforgiving

Now your name fades away

I’m drifting off in disarray

Now your kiss fades away

You were never meant to stay

Bless your soul, darling

Just forget all of this

Don’t you look behind

To see the fallen angel

You’ve enlightened my heart and my soul

This is the memory of you I have kept

I hope you’ll remember me somehow

Though Eden’s dead and buried

Bitterheid, mijn trouwe vriend

Ik heb je in mijn aderen geschoten

Ze koos voor een ander leven

Waar ging het in godsnaam mis?

Sommige gevoelens zullen nooit sterven

Mijn laatste adem zal je naam fluisteren

Het doet pijn om toe te geven, maar ik ben het spoor bijster

Ik wil geen hulp, want dit is mijn verdriet

Gekruisigd

Labyrint van hersenschimmen

Gekruisigd

Euforische dans van waanzin

Gekruisigd

Grootse opening in het theater van verlies

Gekruisigd

Ik moet de afvalligheid van je maken

Ego bloedt

Eden brandt

Gescheurd van trots, gescheurd van eigenwaarde

Naakt in de vrieskou

Ik nam mijn littekens, ik ging door Waarom kan ik niet gewoon je naam vergeten?

Dromer, ik ben verbrijzeld van binnen

Sterker, maar toch dood van binnen

Ik zag altijd een glimp van het paradijs door je ogen

Nooit meer

Zal ik hetzelfde zijn, maar ik haat je niet

Hoe stierf de liefde in je hart?

Hoe ben je los van mij gegroeid?

Al deze vragen kan ik niet beantwoorden

Ik denk dat ik het nooit zal weten

Wat had mijn bestaan ​​kunnen zijn

Maar het leven gaat gewoon door, meedogenloos

Nu vervaagt je naam

Ik drijf in wanorde weg

Nu vervaagt je kus

Het was nooit de bedoeling dat je zou blijven

Zegen je ziel, schat

Vergeet dit allemaal maar

Kijk niet achterom

Om de gevallen engel te zien

Je hebt mijn hart en mijn ziel verlicht

Dit is de herinnering aan jou die ik heb bewaard

Ik hoop dat je me op de een of andere manier zult herinneren

Hoewel Eden dood en begraven is