Dear - Proper.

You finally realize what I’m capable of

It only took the slice from my knife and your blood to hit the rug

It’s funny, a second ago you were asking me to leave

Now you’re begging me to stay to help you breathe

Are you finally ready to talk?

Before you didn’t have much to say

You took my kindness for weakness so I’ll take this the long way

You were someone’s little precious girl

Their gleaming, darling pearl

Not ready to leave this world

You say you wish you told your family you love them

And that you never should’ve put work above them

You’re making excuses and swearing that you’ll solve them

But, like you told me, «Kid, that’s just not my problem»

Round the stairs up to your apartment

With something I should have left in the glove compartment

Room 212, that’s you on the top floor

A condescending look greets me as you open the door

You don’t want to but you invite me to your kitchen

I say, «We need to talk and I’d really like you to listen»

You find some rude remark you think is funny to snap back

You always cut me off

You know I fucking hate that

And now the blood in my face is swelling

My fight or flight is sure as hell telling

You’re laughing in my face, this is accomplishing nothing

Before I know it I just start cutting

And it feels so good to make you cry, to make you bleed

The look in your eyes as you grow weak

Pull up and put the car in park

Take a second alone to think in the dark

There are only 2 ways that this can go

Yeah, I’ll bring it this time but it’s just for show

I’d like to have a real conversation instead

I swear this time I won’t lose my head

Because if I do with you

You’re better off dead

Je beseft eindelijk waartoe ik in staat ben

Er was alleen de snee van mijn mes en jouw bloed nodig om het tapijt te raken

Het is grappig, een seconde geleden vroeg je me om te vertrekken

Nu smeek je me om te blijven om je te helpen ademen

Ben je eindelijk klaar om te praten?

Vroeger had je niet veel te zeggen

Je nam mijn vriendelijkheid voor zwakte, dus ik neem dit op de lange weg

Je was iemands kleine dierbare meid

Hun glanzende, lieve parel

Niet klaar om deze wereld te verlaten

Je zegt dat je zou willen dat je je familie had verteld dat je van ze houdt

En dat je werk nooit boven hen had mogen stellen

Je verzint excuses en zweert dat je ze zult oplossen

Maar, zoals je me vertelde, "Kind, dat is gewoon niet mijn probleem"

Rond de trap af naar uw appartement

Met iets dat ik in het handschoenenkastje had moeten laten

Kamer 212, dat ben jij op de bovenste verdieping

Een neerbuigende blik begroet me als je de deur opent

Je wilt niet, maar je nodigt me uit in je keuken

Ik zeg: "We moeten praten en ik zou heel graag willen dat je luistert"

Je vindt een grove opmerking waarvan je denkt dat het grappig is om terug te klikken

Je sneed me altijd af

Je weet dat ik daar een hekel aan heb

En nu zwelt het bloed in mijn gezicht

Mijn vecht of vlucht is zeker als een hel

Je lacht me uit in mijn gezicht, dit is niets bereiken

Voor ik het weet begin ik gewoon met knippen

En het voelt zo goed om je te laten huilen, om je te laten bloeden

De blik in je ogen terwijl je zwak wordt

Trek omhoog en zet de auto in het park

Neem even de tijd om in het donker na te denken

Er zijn maar 2 manieren waarop dit kan gaan

Ja, ik neem het deze keer mee, maar het is alleen voor de show

Ik zou in plaats daarvan graag een echt gesprek willen voeren

Ik zweer dat ik deze keer mijn hoofd niet zal verliezen

Want als ik het met jou doe

Je bent beter dood af