Astronaut - Professor Green

She was on her way home, he was lying in wait

Insistance from others had never led her astray

She had a good day

Was persuaded by summer air to walk instead of getting the train

A decision so innocent, as innocent as she

Uncorrupted so innocent and sweet

An innocence interrupted by an incident

A dissonance, two people so different in belief

She came from the depths and ascended

Bumped into he who demented

Intent on inflicting the same pain that been led

The decision made by he, for she had never consented

An unprovoked and most venomous attack

He took from her that which she can’t get back

And left her with that that she can’t get rid of

Which is why whenever it’s time for lift out

She…

She builds a rocket out of stars in her spoon

Straps up, the only way to make it to the moon

Dear god, I hope you haven’t forgot

This young brave astronaut

A habit she never wanted

A pain she needed numbing

And she’d rather feel nothing than the pain

An evening she can’t forget

Memories she can’t stomach

Not for nothing but a needle in her vein

Friends she ignored till the phone stopped ringing

Till her door stopped knocking

Her door she only opens to let him in

But she has no money so she lets him come

You can take that either way

A window she rarely opens so she can see the day

Her stove she only uses to heat her spoon

For her the only way she can reach the moon

She builds a rocket out of stars in her spoon

Straps up, the only way to make it to the moon

Dear god, I hope you haven’t forgot

This young brave astronaut

Looking up, looking up, looking up for the young brave astronaut

Give it up, give it up, give it up for the young brave astronaut

I know that you’re busy but any time you got

God please make a visit

To the young, to the young, to the young

To the young brave astronaut

She opens the window for a glimpse out

And heats a spoon over the stove

Feels a familiar sting and then slips out

With a window that isn’t quite closed

With the window open and the stove still lit

Along with the rain came a gust of wind

Which blew the fire out

Gas still running and her still breathing the gas in

She builds a rocket out of stars in her spoon

Straps up, the only way to make it to the moon

Dear god, I hope you haven’t forgot

This young brave astronaut

Ze was op weg naar huis, hij lag te wachten

Aandringen van anderen had haar nooit op een dwaalspoor gebracht

Ze had een goede dag

Werd door de zomerlucht overgehaald om te lopen in plaats van de trein te nemen

Een beslissing zo onschuldig, zo onschuldig als zij

Onbeschadigd zo onschuldig en lief

Een onschuld onderbroken door een incident

Een dissonantie, twee mensen die zo verschillend van geloof zijn

Ze kwam uit de diepte en steeg op

Kwam hij tegen die dementeerde?

Met de bedoeling om dezelfde pijn toe te brengen die werd geleid

De beslissing die hij nam, want ze had er nooit mee ingestemd...

Een niet-uitgelokte en meest giftige aanval

Hij heeft van haar afgenomen wat ze niet terug kan krijgen

En liet haar achter met dat waar ze niet vanaf kan komen

Dat is waarom wanneer het tijd is om eruit te komen

Ze…

Ze bouwt een raket van sterren in haar lepel

Riemen vast, de enige manier om de maan te bereiken

Beste god, ik hoop dat je het niet vergeten bent

Deze jonge dappere astronaut

Een gewoonte die ze nooit wilde

Een pijn die ze moest verdoven

En ze voelt liever niets dan de pijn

Een avond die ze niet kan vergeten

Herinneringen die ze niet kan verdragen

Niet voor niets, maar een naald in haar ader

Vrienden die ze negeerde tot de telefoon stopte met rinkelen

Tot haar deur stopte met kloppen

Haar deur opent ze alleen om hem binnen te laten

Maar ze heeft geen geld, dus laat ze hem komen

Dat kan je beide kanten op

Een raam dat ze zelden opent zodat ze de dag kan zien

Haar fornuis dat ze alleen gebruikt om haar lepel op te warmen

Voor haar de enige manier waarop ze de maan kan bereiken

Ze bouwt een raket van sterren in haar lepel

Riemen vast, de enige manier om de maan te bereiken

Beste god, ik hoop dat je het niet vergeten bent

Deze jonge dappere astronaut

Opkijken, opkijken, opkijken voor de jonge dappere astronaut

Geef het op, geef het op, geef het op voor de jonge dappere astronaut

Ik weet dat je het druk hebt, maar wanneer je maar kunt

God, breng alstublieft een bezoek

Aan de jongeren, aan de jongeren, aan de jongeren

Aan de jonge dappere astronaut

Ze opent het raam voor een glimp naar buiten

En verwarmt een lepel boven het fornuis

Voelt een bekende steek en glijdt dan weg

Met een venster dat niet helemaal gesloten is

Met het raam open en de kachel nog aan

Samen met de regen kwam er een windvlaag

Die blies het vuur uit

Gas loopt nog steeds en ze ademt nog steeds het gas in

Ze bouwt een raket van sterren in haar lepel

Riemen vast, de enige manier om de maan te bereiken

Beste god, ik hoop dat je het niet vergeten bent

Deze jonge dappere astronaut