Ватерминерал - Pra(Killa'Gramm), Fanshu

Я научился *башить бегло по вялым репликам белых,

Карьера которых медленно верно скупела.

Недели двигали календарь и дни мотыльками летали.

Фундаментальный труд на экране, комментарий, так далее.

Тому подобное ранее подобранное, доброе,

Говори твердо, пока в твоем рту органом дергаю.

За*бу даже мертвого в морге.

До талого патрона в патроннике нашей конторки.

Это панки на майке и наш щит с изнанки не шаткий, не валкий.

Но не отвечай на звонки, пока мы в гору не затащим санки

И не захочешь сам ты, если есть варианты, мы на посадке.

В руке бутылка минералки «Зеленоградки».

И это краткий курс той литературной кладки,

Хэт, бас, кик из бима разбавляют краски.

Ведь далеко не ритм американский, впитал скил.

Припев:

Ватерминерал с утра вынет из меня нигера, брат,

С верой в силу среднего фингера во имя добра.

У меня нет выбора, будто Божьих около врат.

Взрываю с баттлом Миллера в кабине Бимера драп.

Ты не догнал, о чем по-черному стелим, как нигеры?

Все мои дни перечеркнуты, кишки битами выбиты.

Харкал на пол, будто бы зубы хай-кика кикера.

Над пропастью во ржи зациклен, будто Вайн-видео.

Интриги, трюки, крики, злость, в руки Крикет.

Марии душит пипет, гармония, выпит

До дна и как синим зверем нольпятка говна,

Кидаю педаль, руку в лоб, тут не нужны слова.

Совать свой прибор в любой гнилой забор,

Перебор, как сложный пароль от AppStore.

Твой стиль вроде бы новый, но все равно сдох!

Будешь угрожать пистоном, — выпишем *издов.

Довари меня, как плов — я буду готов.

Пригласил на фиток пару Гумбинненских котов.

Вытираю пот со лба, минералки глоток.

Очередной привет со дна, как обычно не всё…

Припев:

Ватерминерал с утра вынет из меня нигера, брат,

С верой в силу среднего фингера во имя добра.

У меня нет выбора, будто Божьих около врат.

Взрываю с баттлом Миллера в кабине Бимера драп.

Февраль, 2016.

Ik leerde vloeiend te bashen op de trage opmerkingen van blanken,

Hun carrières waren langzaam en zeker aan het opkopen.

Weken verschoven de kalender en dagen vlogen als motten.

Fundamenteel werk op het scherm, commentaar, enz.

Iets soortgelijks eerder geselecteerd, soort,

Spreek stevig terwijl ik een orgaan in je mond trek.

Neuk zelfs de doden in het mortuarium.

Naar de gesmolten patroon in de kamer van ons kantoor.

Dit zijn punkers op een T-shirt en ons schild van binnen is niet wankel, niet rolly.

Maar beantwoord de oproepen niet totdat we de slee de heuvel op trekken

En dat wil je zelf niet, als er opties zijn, staan ​​we op de overloop.

In zijn hand is een fles Zelenogradka mineraalwater.

En dit is een korte cursus van dat literaire metselwerk,

Hoed, bas, kick van de boom verdunnen de kleuren.

Het ritme is immers verre van Amerikaans, het absorbeerde de vaardigheid.

Refrein:

Watermiren zal Niger morgen uit me halen, broer,

Met vertrouwen in de kracht van de middelvinger in naam van het goede.

Ik heb geen keus, alsof die van God dichtbij de poorten zijn.

Ik ontploft met Miller's strijd in de cabine van de Beamer Drap.

Heb je niet ingehaald waar we het over hebben in het zwart als niggas?

Al mijn dagen zijn doorgestreept, de ingewanden zijn eruit geslagen met stukjes.

Harkal op de grond als de hoge traptanden van een kicker.

Catcher in the Rye loopt als een Vine-video.

Intriges, trucs, geschreeuw, woede, in de handen van Cricket.

Maria wordt gewurgd door een pipet, harmonie, dronken

Naar de bodem en als een blauw beest nul shit,

Ik gooi het pedaal in, mijn hand op het voorhoofd, woorden zijn hier niet nodig.

Steek je apparaat in een rotte omheining,

Brute kracht, zoals een complex wachtwoord uit de AppStore.

Je stijl lijkt nieuw, maar het is nog steeds dood!

Dreig je met een piston, dan schrijven we *red.

Kook me als pilaf - ik ben klaar.

Een paar Gumbinnen-katten uitgenodigd voor phytok.

Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd, neem een ​​slokje mineraalwater.

Nog een hallo van onderen, zoals gewoonlijk, niet alles ...

Refrein:

Watermiren zal Niger morgen uit me halen, broer,

Met vertrouwen in de kracht van de middelvinger in naam van het goede.

Ik heb geen keus, alsof die van God dichtbij de poorten zijn.

Ik ontploft met Miller's strijd in de cabine van de Beamer Drap.

februari, 2016.