Целуй меня - Pra(Killa'Gramm)

Куда ты бежишь скажи

За ветрами, но там дожди

Обожди, остынь, хотя хочешь иди

Вцепился в тебя как последний кусок хлеба

Не вижу неба, темно, но ты искру зажги

Я жизнь одам за тебя любимая хотя, что я несу

Наговорил с пылу это все опера мыльная,

А ты заходишь с тыла

В лицо целуешь при в всех и добиваешь в спину

Я упаду на почву ты упадёшь рядом

Я твоё имя изнутри на сердце накорябал

Корабль взлетел, попал в воздушные ямы

Видимость как в метель я за штурвалом пьяный

Целуй меня как будто больше не увидишь

Метаюсь дня так три, и слышу как ты дышишь

Мы не говорим, но нет ощущения бывших

Так вышло, хотел как лучше, но так вышло

Ты как время на часах быстро таешь

Я бы носил тебя на руках, но ты сука та ещё

Фонари гаснут мы идём мимо собак лающих

Скоро наш дом, дождь и много нагнетающих

Мы могли бы до могил пройти вместе лайв,

Но я терпеть не могу и не важно играю

Я бы хотел тебя не видеть и бросить как кайф,

Но через пару часов опять набираю

Душевная травма проходит местами

Я чую следы порезов, они не зарастают

Любовь к тебе я бы назвал приятная киста

Ты как блесна и я тебя целиком съедаю

Я копаю яму она для нас двоих

Пусть постоит ведь мы ляжем туда не скоро

Я задыхаюсь от тебя, что-то горит в груди

Если вместе то вместе вскрываем горло

Waar ren je, vertel me

Achter de wind, maar er zijn regens

Wacht, koel af, ook al wil je gaan

Aan je vastklampen als het laatste stukje brood

Ik zie de lucht niet, het is donker, maar je steekt een vonk aan

Ik zal het leven voor je aanbidden, geliefde, hoewel wat ik breng

Hij zei met ijver, dit is allemaal een soap,

En jij komt van achteren

Je kust iedereen op het gezicht en eindigt achterin

Ik zal op de grond vallen, jij zal naast me vallen

Ik heb je naam van binnenuit op mijn hart gekrabbeld

Het schip steeg op, raakte de luchtzakken

Zicht als in een sneeuwstorm Ik sta dronken aan het roer

Kus me alsof je me nooit meer zult zien

Ik haast me drie dagen lang en ik hoor hoe je ademt

We spreken niet, maar er is geen gevoel van het eerste

Het is gebeurd, ik wilde het beste, maar het is gebeurd

Jij, zoals de tijd op een klok, smelt snel

Ik zou je in mijn armen dragen, maar je bent nog steeds een bitch

De lichten gaan uit, we lopen langs de blaffende honden

Binnenkort ons huis, regen en veel pompen

We zouden samen de graven in kunnen gaan,

Maar ik kan er niet tegen en ik speel niet goed

Ik zou je graag niet zien en stoppen als een sensatie,

Maar na een paar uur bel ik opnieuw

Het emotionele trauma vervaagt

Ik kan snijwonden ruiken, ze genezen niet

Liefde voor jou zou ik een aangename cyste noemen

Je bent als een lokaas en ik eet je heel op

Ik graaf een gat voor ons tweeën

Laat het staan, want daar gaan we niet snel liggen

Ik stik van je, er brandt iets in mijn borst

Als we samen zijn, dan openen we samen de keel