Nothing Happens For A Reason - Pompeii

I was living

Long before you were

I live to help you

And still your own way you prefer

You shrug your shoulders

I retreat to mine

Open the paper

And as you read me line by line

Overreact to nothing

Because nothing sinks in A dam of cheap distractions

To hold your grief in Though pools of guilt will stagnate

They will never reach the brim

Overreact to nothing

Because nothing’s sinking in If you can hear me Nod or give a sign

I had the last word

Can I redo it one more time?

I’ll keep my distance

I’ll keep my sanity

I’ll keep my distance

Because you’ll never see me Overreact to nothing

Because nothing sinks in A dam of cheap distractions

To hold your grief in And pools of guilt will stagnate

But you"ll never reach the brim

Overreact to nothing

Because nothing’s sinking in Overreact to nothing

Ik leefde

Lang voordat je was

Ik leef om je te helpen

En nog steeds je eigen manier die je verkiest

Je haalt je schouders op

Ik trek me terug in de mijne

Open het papier

En terwijl je me regel voor regel leest

Overreageren op niets

Omdat niets zinkt in een dam van goedkope afleidingen

Om je verdriet binnen te houden, hoewel het schuldgevoel zal stagneren

Ze zullen nooit de rand bereiken

Overreageren op niets

Omdat niets tot je doordringt Als je me kunt horen Knikken of een teken geven

Ik had het laatste woord

Kan ik het nog een keer herhalen?

Ik zal afstand houden

Ik zal mijn gezond verstand bewaren

Ik zal afstand houden

Omdat je me nooit overreageert op niets

Omdat niets zinkt in een dam van goedkope afleidingen

Om je verdriet binnen te houden en de schuldgevoelens zullen stagneren

Maar je zult nooit de rand bereiken

Overreageren op niets

Omdat niets binnendringt Overreageren op niets