Assembly - Pompeii

There’s a piece of you on a piece of paper

It’s got you enveloped in a drug store letter

It’s left in my pocket for moments i’d like you to share

Cause i believe that you’re there when i read

How i caused a scene

How you’re poorer than dirt

And it’s then that i flirt with

The thought of our home

Emptied and alone

It seems clear what you know you should do

Start new

And though we continue to age

We never change

Still assembling new names

For a repeating problem

And if the sum and the parts stop where they start

There’s no progress, there’s no progress

Er staat een stukje van jou op een stuk papier

Je zit er in een drogisterijbrief gehuld

Het zit in mijn zak voor momenten die ik wil dat je deelt

Omdat ik geloof dat je erbij bent als ik lees

Hoe ik een scène heb veroorzaakt

Hoe je armer bent dan vuil

En dan flirt ik met

De gedachte aan ons huis

Leeg en alleen

Het lijkt duidelijk wat je weet dat je moet doen

Begin nieuw

En hoewel we steeds ouder worden

We veranderen nooit

Nog steeds nieuwe namen aan het samenstellen

Voor een zich herhalend probleem

En als de som en de delen stoppen waar ze beginnen

Er is geen vooruitgang, er is geen vooruitgang