Nothing Stays The Same - Poets Of The Fall

I’ve talked to the ladies down the walk

I’ve drunk in tattoos that have brought the world to my eyes

Understanding opens doors

To the intricate weave of how good tomorrow could be

Been doused in elixir to numb my pains

And black and white thoughts have all bowed to me

As I’ve walked through their unlit corridors

And weak as I am you’re like an angel standing by me

When sorrow calls my name

I know nothing stays the same

I’ve talked to the men of high regard

In rooms ever white and my soul grew dark by their words

Softly sweet as kissing lips

A kaleidoscope of no consolation at all

I’ve bargained my bit with fate and all

With no preconceptions of immortality

I rolled the dice uncompromised

And lost as I am you’re my good samaritan

When sorrow calls my name

I know nothing stays the same

Ik heb met de dames gepraat tijdens de wandeling

Ik heb dronken tatoeages die de wereld in mijn ogen hebben gebracht

Begrip opent deuren

Naar het ingewikkelde weefsel van hoe goed morgen zou kunnen zijn

Overgoten met elixer om mijn pijn te verdoven

En zwart-witte gedachten hebben allemaal voor me gebogen

Terwijl ik door hun onverlichte gangen liep

En zwak als ik ben, ben je als een engel die bij me staat

Wanneer verdriet mijn naam roept

Ik weet dat niets hetzelfde blijft

Ik heb met de mannen van hoog aanzien gesproken

In kamers die altijd wit waren en mijn ziel donker werd door hun woorden

Zacht zoet als kussende lippen

Een caleidoscoop zonder enige troost

Ik heb onderhandeld met het lot en zo

Zonder vooroordelen over onsterfelijkheid

Ik wierp de dobbelstenen compromisloos

En verloren als ik ben, je bent mijn barmhartige samaritaan

Wanneer verdriet mijn naam roept

Ik weet dat niets hetzelfde blijft