Dancing on Broken Glass - Poets Of The Fall

This place a palace of light drawn with shade

Of silence and pretence a token of our trade

And here you and I lie wreathed in flames

All over a life lived by making up new games

Of gazes and whispers

I want you to know I still love you

Even though we’ve been dancing on broken glass

Parade all your memories

for the moments we shared

Never fade away

I want you to know I still love you

When I walk down the memory lane

Where the night swears its love to the stars

There will be no more tears today

We shared a penchant for cyanide praise

Fashioned our armours of empathy’s malaise

And all of that hurt, and all of those words that we said

You’d think we poisoned the ground on which we tread

But the lining is silver

I want you to know I still love you

Even though we’ve been dancing on broken glass

Parade all your memories

for the moments we shared

Never fade away

I want you to know I still love you

When I walk down the memory lane

Where the night swears its love to the stars

There will be no more tears today

The best of intentions will not see the road paved

The end of illusions, who could ever be saved

What’s left behind in the storms that we braved

The troubles we find and the chances we waived

We’re going where dreams really come true

And we won’t be held back by our fears

Come hell or high water

We’ll trust there’s a life for us here this way

Deze plaats een paleis van licht getekend met schaduw?

Van stilte en voorwendsel een teken van ons vak

En hier liggen jij en ik gehuld in vlammen

Een leven lang geleefd door nieuwe spellen te verzinnen

Van blikken en gefluister

Ik wil dat je weet dat ik nog steeds van je hou

Ook al hebben we gedanst op gebroken glas

Parade al je herinneringen

voor de momenten die we deelden

Vervaag nooit

Ik wil dat je weet dat ik nog steeds van je hou

Als ik door de geheugensteeg loop

Waar de nacht zijn liefde zweert aan de sterren

Er zullen geen tranen meer zijn vandaag

We deelden een voorliefde voor cyanide lof

Vormden ons pantser van empathie's malaise

En al dat deed pijn, en al die woorden die we zeiden...

Je zou denken dat we de grond waarop we betreden hebben vergiftigd

Maar de voering is zilver

Ik wil dat je weet dat ik nog steeds van je hou

Ook al hebben we gedanst op gebroken glas

Parade al je herinneringen

voor de momenten die we deelden

Vervaag nooit

Ik wil dat je weet dat ik nog steeds van je hou

Als ik door de geheugensteeg loop

Waar de nacht zijn liefde zweert aan de sterren

Er zullen geen tranen meer zijn vandaag

De beste bedoelingen zullen de weg niet geplaveid zien

Het einde van illusies, wie kan er ooit gered worden?

Wat is er achtergelaten in de stormen die we trotseerden

De problemen die we vinden en de kansen die we hebben afgezien

We gaan waar dromen echt uitkomen

En we zullen niet worden tegengehouden door onze angsten

Kom hel of hoog water

We vertrouwen erop dat er op deze manier een leven voor ons is