Given and Denied - Poets Of The Fall

Which way to the fountain of my youth I wonder?

Which way to the years I’ve let go by?

Let a thirsty man drink in its memories

While the water still flows sweet and crystal clear

For yesteryear

Oh to see the sun’s eclipse

On the horizon like ships

Sailing way away from here

Oh just one more time my dear

'fore I’ll go hear me out

'cos of this there ain’t no doubt

When it’s time for curtain call

Just before the shadows…

Fall like a leaf in the wind on the ocean of

Blue like your eyes in the twilight theater

With symphonies playing in the world without sound

We’re given and denied…

Give me back my innocence cos I wish to dream again

Like I never outgrew my old playground

Where the sun sets slowly with a golden crown

And the leaves sing lullabies 'round vacant swings

Give me those wings

Let me fly once again

Like I did way back when

I would gamble and win

To lift me high above the din

Of the future we see

Does it hold something for me?

I’m weightless again

Just before the shadows…

Fall like a leaf in the wind on the ocean of

Blue like your eyes in the twilight theater

With symphonies playing in the world without sound

We’re given and denied…

Before I’ll go hear me out

'cos of this there ain’t no doubt

When it’s time for curtain call

Just before the shadows…

Fall like a leaf in the wind on the ocean of

Blue like your eyes in the twilight theater

With symphonies playing in the world without sound

We’re given and denied…

Welke weg naar de fontein van mijn jeugd vraag ik me af?

Welke weg naar de jaren die ik heb laten gaan?

Laat een dorstige man zijn herinneringen indrinken

Terwijl het water nog steeds zoet en kristalhelder stroomt

voor weleer

Oh om de zonsverduistering te zien

Aan de horizon als schepen

Zeil ver weg van hier

Oh, nog één keer mijn liefste

voordat ik ga, luister naar me

vanwege dit is er geen twijfel

Wanneer het tijd is voor een gordijnoproep

Net voor de schaduwen...

Val als een blad in de wind op de oceaan van

Blauw als je ogen in het schemertheater

Met symfonieën die spelen in de wereld zonder geluid

We worden gegeven en geweigerd...

Geef me mijn onschuld terug, want ik wil weer dromen

Alsof ik mijn oude speeltuin nooit ben ontgroeid

Waar de zon langzaam ondergaat met een gouden kroon

En de bladeren zingen slaapliedjes 'ronde lege schommels'

Geef me die vleugels

Laat me nog een keer vliegen

Zoals ik dat deed toen

Ik zou gokken en winnen

Om me hoog boven het lawaai te tillen

Van de toekomst die we zien

Is het iets voor mij?

Ik ben weer gewichtloos

Net voor de schaduwen...

Val als een blad in de wind op de oceaan van

Blauw als je ogen in het schemertheater

Met symfonieën die spelen in de wereld zonder geluid

We worden gegeven en geweigerd...

Voordat ik ga, luister naar me

vanwege dit is er geen twijfel

Wanneer het tijd is voor een gordijnoproep

Net voor de schaduwen...

Val als een blad in de wind op de oceaan van

Blauw als je ogen in het schemertheater

Met symfonieën die spelen in de wereld zonder geluid

We worden gegeven en geweigerd...