Diamonds for Tears - Poets Of The Fall

In these days of manmade wonders,

We still bicker over flies…

When you come seeking for forgiveness

I’ll be forced to choose my side.

If I deny you what you’re searching,

Do I do it out of fear?

Am I ruling out my reason,

Killing that which I hold dear?

Out of my way, I’m running with an excuse just underway;

Reality’s so daunting, and I’ve got no way to explain.

‘Cause when you’re sleeping right next to me,

I know you’re the one…

So when I hear you calling my name

Why do I turn away and run?

I guess that’s why it’s raining diamonds,

Sweet happiness in tears.

Crying Heaven, shed your diamonds,

Diamonds for tears.

In the light of recent findings,

There’s no greater taint than grace,

But to relinquish all our bindings,

Always finds us out of place.

If I rested here a while more,

Would you hold me to your heart?

If I knew what it was meant for,

Would I know to play my part?

Out of my way, I’m leaving;

Another excuse before I’ll stay.

Reality’s applauding;

I know I don’t know the right way.

‘Cause when you’re sleeping right next to me,

I know you’re the one…

So when I hear you calling my name,

I know you’re the one.

I guess that’s why it’s raining diamonds,

Sweet happiness in tears.

Crying Heaven, shed your diamonds,

Diamonds for tears.

Is it a lost cause?

Can we overlook this taint?

Are these dead laws

Like a doubt eating the saint?

And though I fear these shackles

Like my darkness closing in,

I will hold out my hands, I will hold out my hands…

‘Cause when you’re sleeping right next to me,

I know you’re the one…

So when I hear you calling my name,

I know the good I’ve done.

I guess that’s why it’s raining diamonds,

Sweet happiness in tears.

Crying Heaven, shed your diamonds,

Diamonds for tears.

In deze dagen van door de mens gemaakte wonderen,

We kibbelen nog steeds over vliegen...

Wanneer je vergeving komt zoeken

Ik zal gedwongen worden mijn kant te kiezen.

Als ik je ontzeg wat je zoekt,

Doe ik het uit angst?

Sluit ik mijn reden uit,

Datgene doden wat mij dierbaar is?

Uit de weg, ik ren met een excuus net onderweg;

De realiteit is zo ontmoedigend en ik heb geen manier om het uit te leggen.

Want als je naast me slaapt,

Ik weet dat jij degene bent...

Dus als ik je mijn naam hoor roepen

Waarom wend ik me af en ren weg?

Ik denk dat het daarom diamanten regent,

Zoet geluk in tranen.

Huilende hemel, werp je diamanten af,

Diamanten voor tranen.

In het licht van recente bevindingen,

Er is geen grotere smet dan genade,

Maar om al onze bindingen op te geven,

Vindt ons altijd misplaatst.

Als ik hier nog een tijdje zou rusten,

Zou je me aan je hart willen houden?

Als ik wist waarvoor het bedoeld was,

Zou ik weten dat ik mijn rol moet spelen?

Uit de weg, ik vertrek;

Nog een excuus voordat ik blijf.

De realiteit applaudisseert;

Ik weet dat ik niet de juiste manier weet.

Want als je naast me slaapt,

Ik weet dat jij degene bent...

Dus als ik je mijn naam hoor roepen,

Ik weet dat jij degene bent.

Ik denk dat het daarom diamanten regent,

Zoet geluk in tranen.

Huilende hemel, werp je diamanten af,

Diamanten voor tranen.

Is het een verloren zaak?

Kunnen we deze smet over het hoofd zien?

Zijn dit dode wetten?

Als een twijfel die de heilige opeet?

En hoewel ik bang ben voor deze boeien

Zoals mijn duisternis naderbij komt,

Ik zal mijn handen uitstrekken, ik zal mijn handen uitstrekken...

Want als je naast me slaapt,

Ik weet dat jij degene bent...

Dus als ik je mijn naam hoor roepen,

Ik ken het goede dat ik heb gedaan.

Ik denk dat het daarom diamanten regent,

Zoet geluk in tranen.

Huilende hemel, werp je diamanten af,

Diamanten voor tranen.