Spojrzenia na Nas - PIH

Spojrzenia, spojrzenia, spojrzenia na nas są

Spojrzenia, spojrzenia, spojrzenia na nas są

Tak po prostu człowieku, co masz kurwa zamordować?

Aha, a, a

Złowrogie spojrzenia skupione na nas

Jak skuty w kajdanach, zamknięty w suce

Wiozą na komendę dwie mordy wredne

Ufa upałów widok znosić muszę

Wyciągają mnie, to samo robią z moim ziomkiem

Chcę mu nawinąć, ale w żebrach czuję tonfę

W pokoju przesłuchań, w oczy światło, musztra

Czuję wzrok zza weneckiego lustra

Nie jeden zakręt życia, dwa pochodzenie

Bo młodo odchodzić powinno z bloków pokolenie

Trzy za prawdę, cztery niesubordynacje

Wulgarny jestem, więc oni mają rację

Tracę przytomność, wiesz to nie blef

Rzucą mnie wodą, słyszę ich śmiech

Moje słowa, wersje to zbrodnia, przestępstwo

Wloką mnie do celi jak na elektryczne krzesło

Widzę przyjaciela też nie mówi nic

Poza słowami: «żyj» i «pozwól żyć»

Patrzysz na mnie, zobacz, ej patrzysz na mnie

Jakbym ci zabił matkę i ojca co najmniej

Właśnie to tak wygląda

Robię rap to jak najcięższa zbrodnia

Patrz ty, tutaj różnimy się w poglądach

Ty byś zakuł mnie w kajdany najchętniej

Najchętniej w ogóle to byś zamknął mi gębę

Gratuluję pomysłu, lecz tak nie będzie

Bo zobacz, do kurwy nędzy nasz rap jest wszędzie

O nas słychać to ta muzyka jest, jak powietrze

Ty wiesz, że to miasto nią oddycha

Bez nas byłaby lipa i tyle, a ty się patrzysz

Coś pieprzysz pod nosem, się gapisz

Wytykasz zwady nam, a nic nie potrafisz

Sam jesteś jak, zresztą mówić nic nie chcę

Ostatnim wersem, sprawię, żebyś znikł

Poza słowami: «człowieku żyj i pozwól żyć»

Posłuchaj tego, to jest tak, dokładnie tak

Patrzę, widzę, jak pies idzie, znasz mnie

Znasz tekst to o tym, że nienawidzić łatwiej

Niż normalnie być, niż współczuć

Niż współgrać, niż kurwa nerwa

Bo co mam laba, ty patrzysz, gdzie przerwa

Na Fugla to się wkurwiaj, bądź zawistny

Jak te wszystkie inne pizdy

Mnie znasz?

A że w rapie siedzi to przekreślasz

Co ty?

Robię, bo modne, bo jest popyt

To ty myślisz tak o tym, a my jesteśmy tu lata

Swoje gramy, mamy zdanie o takich, jak ty

Mamy swoich ludzi, jak ty

Mamy wrogów, jak ty

Mamy, ale wrogów bez powodu

Jak ty to bez sensu jakby

Jak P.I.H., gram w otwarte karty

Jak nikt z was mam powód, żeby to napisać

Pewnie ci, co o nich piszę

Nie pomyślą, że to o nich, nie

Pewnie ci, co o nich myślą, pytasz: «Kto to?»

Przecież wiesz, wkurwieni, bo z tej samej ziemi

Ale inni jedzą chleb, pierdoleni

Er wordt naar ons gekeken, gekeken, gekeken

Er wordt naar ons gekeken, gekeken, gekeken

Zomaar, man, wat ga je verdomme vermoorden?

Ach, een, een

Onheilspellende blikken waren op ons gericht

Als geboeid, opgesloten in een bitch

Ze brengen twee gemene moorden naar het hoofdkwartier

Ik moet de hitte van het zicht verdragen

Ze halen me uit, ze doen hetzelfde met mijn homie

Ik wil het hem vertellen, maar ik voel tonfa in mijn ribben

In de verhoorkamer, licht in de ogen, boor

Ik voel de ogen van achter de Venetiaanse spiegel

Niet één bocht van het leven, twee oorsprongen

Omdat een generatie de flatgebouwen jong moet verlaten

Drie voor waarheid, vier voor insubordinatie

Ik ben vulgair, dus ze hebben gelijk

Ik verlies het bewustzijn, je weet dat het geen bluf is

Ze gooien me water, ik hoor ze lachen

Mijn woorden, versies zijn een misdaad, een misdaad

Ze sleuren me naar een cel als een elektrische stoel

Ik zie dat een vriend ook niets zegt

Voorbij de woorden "leven" en "laten leven"

Je kijkt naar mij, kijk, hé, je kijkt naar mij

Alsof ik tenminste je vader en moeder heb vermoord

Zo ziet het eruit

Ik doe aan rap, het is als de zwaarste misdaad

Kijk naar jou, hier verschillen we van mening

Je zou me graag in de boeien slaan

Ik heb liever dat je mijn mond houdt

Gefeliciteerd met het idee, maar dat wordt het niet

Want zie je, onze verdomde rap is overal

Je kunt over ons horen, deze muziek is als lucht

Je weet dat deze stad het ademt

Zonder ons zou er linde zijn en dat is het, en jij kijkt

Je mompelt iets binnensmonds, je staart

Je signaleert ruzies met ons, en je kunt er niets aan doen

Je hebt zoiets van, hoe dan ook, ik wil niets zeggen

Met het laatste couplet laat ik je verdwijnen

Voorbij de woorden: "man, leven en laten leven"

Luister hiernaar, het is zo, precies zo

Ik kijk, ik zie de hond lopen, je kent me

Je kent de tekst die gemakkelijker te haten is

Dan normaal zijn, dan meevoelen

Dan om te harmoniseren, dan om zenuwachtig te zijn

Want wat ben ik goed, kijk jij waar de breuk zit

Word boos op Fugla, wees jaloers

Net als al die andere klootzakken

ken jij mij?

En aangezien hij in rap zit, streep je het door

Wat ben je?

Ik doe het omdat het in de mode is, omdat er vraag naar is

Jij bent degene die erover nadenkt, en we zijn hier al jaren

We spelen onze spelletjes, we hebben een mening over mensen zoals jij

We hebben onze mensen zoals jij

We hebben vijanden zoals jij

We hebben, maar vijanden zonder reden

Net als jij slaat het nergens op

Net als P.I.H. speel ik open kaarten

Zoals niemand van jullie heb ik een reden om dit te schrijven

Zeker degenen die over hen schrijven

Ze zullen niet denken dat het om hen gaat, nee

Waarschijnlijk vragen degenen die aan hen denken: «Wie is dit?»

Je weet wel, pissig, omdat van dezelfde aarde

Maar anderen eten brood, klootzakken