The Unfortunate End of Miguel the Matador - Pig with the Face of a Boy

Miguel the matador’s prowess was second to none

With a cape and a sword, so adored in the afternoon sun

Year upon year they would cheer for the star of the ring

But it meant not a thing

He felt no excitement, a searing indictment

On quite how dull it was to win

Again and again and again and again

As the rage of youth faded he jadedly jabbed at the beast

And he yearned for the hour when sourly, he would head east

To the place one entreats the girls from the streets

For unusual feats

He treated them finely with dinner and wine

Took them out to the best brasseries

A debonair chap, with a doff of his cap he could put

Pretty girls at their ease

So after politely declining their favours

It helped if the lady was large

He dressed them in leather, adorned them with horns

Braced himself and shouted Charge!

Miguel the matador met an unfortunate end

When Georgina, a greenhorn in whoring went quite round the bend

She was blind in one eye, so no depth could perceive

And Miguel was naïve

He screamed and insisted she cease and desist

But she thought it was all just pretend

Georgina’s green horn could no more be torn

From Miguel’s unfortunate end

Unfortunate end

Unfortunate end

The unfortunate

End

Miguel, de matador, was ongeëvenaard

Met een cape en een zwaard, zo aanbeden in de middagzon

Jaar na jaar juichten ze voor de ster van de ring

Maar het betekende niets

Hij voelde geen opwinding, een verzengende aanklacht

Over hoe saai het was om te winnen

Opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw

Toen de woede van de jeugd vervaagde, prikte hij slordig naar het beest

En hij verlangde naar het uur dat hij zuur zou gaan naar het oosten

Naar de plek waar je de meisjes van de straat smeekt

Voor ongewone prestaties

Hij behandelde ze fijn met eten en wijn

Nam ze mee naar de beste brasseries

Een hoffelijke kerel, met een dof van zijn pet die hij kon zetten

Mooie meiden op hun gemak

Dus na beleefd hun gunsten af ​​te wijzen

Het hielp als de dame groot was

Hij kleedde ze in leer, versierde ze met hoorns

Hij zette zich schrap en riep Charge!

Miguel de matador kwam ongelukkig ten einde

Toen Georgina, een groentje in hoeren, de bocht om ging...

Ze was blind aan één oog, dus er kon geen diepte worden waargenomen

En Miguel was naïef

Hij schreeuwde en stond erop dat ze ophield en ophield

Maar ze dacht dat het allemaal maar was alsof

Georgina's groene hoorn kan niet meer worden gescheurd

Van Miguel's ongelukkige einde

ongelukkig einde

ongelukkig einde

de ongelukkige

Einde